کلان‌تئوری‌هایِ یادگیری

این کلان‌تئوری‌های به ۴ زیرمجموعه‌ی کلی تقسیم می‌شوند:

۱:رفتار گرایی

۲:شناخت گرایی

۳:سازنده گرایی

۴:ارتباط گرایی

۱: رفتار گرایی⏪ تاکید اصلی بر رفتار قابل مشاهده است. این نظریه بر مبنای مفهومی است که یادگیری یک عملکرد تغییر در رفتار آشکار است که نتیجه پاسخ فردی به یک محرک یا رویداد (مانند حل یک مسئله ریاضیات) است.

مکانیزم‌های نظریه یادگیری رفتارگرایی:

۱:پاداش: پاسخ‌هایی که پاداش داده می‌شوند احتمالاً تکرار می‌شوند.

۲:خاموشی: پاسخ‌هایی که تقویت نمی‌شوند احتمالاً تکرار نمی‌شوند.

۳:تنبیه: پاسخ‌هایی که عواقب دردناک یا نامطلوب به همراه دارند، سرکوب می‌شوند اما اگر تقویت تغییر کند، ممکن است دوباره ظاهر شوند.

۴:تقویت منفی: پاسخ‌هایی که از موقعیت‌های دردناک و نامطلوب اجتناب می‌کنند، احتمالاً تکرار می‌شوند.

۲:شناخت‌گرایی⏪: شناخت گرایی بر فرآیندهای ذهنی متمرکز است. تغییرات مشاهده شده در رفتار برای آگاهی در مورد آنچه که در ذهن دانش آموز اتفاق می‌افتد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نظریه‌پردازان شناختی معتقدند که بیشتر یادگیری شامل پیوندهایی است که از طریق مجاورت و تکرار ایجاد شده‌اند. آن‌ها همچنین اهمیت تقویت را تأیید می‌کنند تحقیقات شناخت‌گرا، اینکه چگونه مغز اطلاعات را دریافت، سازماندهی، ذخیره و بازیابی می‌کند، را بررسی می‌کنند.

📍 تقویت، هر چیزی است كه سبب ایجاد پاسخ مطلوب می‌شود.

سلسله مراتب شناخت: در طبقه‌بندیِ bloom:

خلاقیت

ارزیابی

کاربرد

تجزیه‌تحلیل

فهمیدن

یادآوری

۳:سازنده‌گرایی⏪: یادگیرندگان بر اساس تجارب شخصی خود دانش را می‌سازند و این کار را به‌طور فعال انجام می‌دهند. در رویکردهای ساختن گرایی دنیای ذهنی یادگیرنده اهمیت خاصی دارد زیرا یادگیرنده اطلاعات را به درون برده و آن‌ها را به روش‌هایی پردازش می‌کند که بازتابی است از نیازها، آمادگی، نگرش‌ها، باورها و احساسات او، ساختن گرایی به تولید معنی از تجربه باور دارد.

۴: ارتباط گرایی⏪ حوزه تعلیم و تربیت هم در شناسایی تأثیر ابزارهای جدید یادگیری و هم در شناسایی تغییرات محیطی که معنای خاصی برای یادگیری به همراه دارند، همواره عمل کرده است ارتباط گرایی یک نظریه نوظهور برای درک یادگیری در عصر دیجیتال است. این یک نظریه نسبتاً جدید است، اما پیشینه تحقیقات در خصوص آن در 5 سال اخیر هم با طرفداران و هم منتقدان که به گفتمان کمک می‌کنند، به میزان قابل توجهی رشد یافته است.

ارتباط گرایی، اثر تکنولوژی را در مورد نحوه ارتباط افراد؛،برقراری ارتباط و ایجاد دانش به صورت دیجیتال در جوامع شبکه سازی شده توضیح می‌دهد.