سیستم تهویه مطبوع

سیستم تهویه مطبوع چیست؟

سیستم تهویه مطبوع دستگاه یا سیستمی است که برای کنترل دما، رطوبت و کیفیت هوای یک فضای داخلی استفاده می شود. این کار با حذف گرما از هوای داخل ساختمان و انتقال آن به بیرون و در نتیجه خنک کردن محیط داخلی انجام می شود. اجزای اصلی یک سیستم تهویه مطبوع شامل کمپرسور، کندانسور، شیر انبساط و اواپراتور است.

عملکرد سیستم تهویه مطبوع

کمپرسور گاز مبرد را تحت فشار قرار داده و به گردش در می آورد.

گاز مبرد به سمت کندانسور جریان می یابد و در آنجا گرما آزاد می کند و به مایع تبدیل می شود.

مبرد مایع از شیر انبساط عبور می کند که باعث انبساط و خنک شدن آن می شود.

مبرد خنک سپس وارد اواپراتور می شود، جایی که گرما را از هوای داخلی جذب می کند و در این فرآیند آن را خنک می کند.

مبردی که اکنون گرم شده است به کمپرسور باز می گردد تا چرخه دوباره شروع شود.

این فرآیند منجر به خنک شدن هوای داخل خانه می شود و در عین حال رطوبت اضافی را نیز از بین می برد. سپس هوای خنک شده به فضای داخلی بازگردانده می شود و یک محیط راحت ایجاد می کند.

سیستم‌های تهویه مطبوع مدرن اغلب شامل کنترل‌های دیجیتال، ویژگی‌های صرفه‌جویی در مصرف انرژی و فن‌های سرعت متغیر برای بهینه‌سازی راحتی و بهره‌وری انرژی هستند.

تاریخچه سیستم تهویه مطبوع

مفهوم تهویه مطبوع به تمدن های باستانی برمی گردد، جایی که از روش های مختلفی برای خنک سازی فضاهای داخلی استفاده می شد. با این حال، سیستم تهویه مطبوع مدرن که امروزه می شناسیم، ریشه در قرن نوزدهم دارد. در اینجا برخی از نقاط عطف کلیدی در تاریخچه تهویه مطبوع آورده شده است:

روش‌های باستانی: تمدن‌های باستانی مانند رومی‌ها و مصری‌ها از روش‌های مختلفی برای خنک کردن فضاهای داخلی استفاده می‌کردند، مانند استفاده از قنات برای گردش آب خنک و استفاده از خواص خنک‌کنندگی طبیعی موادی مانند خاک رس و سنگ.

نوآوری های اولیه: در قرن نوزدهم، مخترعان و دانشمندان آزمایش روش های مکانیکی خنک کننده را آغاز کردند. در سال 1820، مخترع بریتانیایی، مایکل فارادی، اصل فشرده سازی و مایع شدن آمونیاک را کشف کرد و زمینه را برای فناوری مدرن تبرید فراهم کرد.

اولین سیستم تهویه مطبوع مدرن: اولین سیستم تهویه مطبوع مدرن توسط شرکت Willis Haviland Carrier در سال 1902 ساخته شد. اختراع Carrier برای کنترل رطوبت در یک کارخانه چاپ طراحی شده بود، اما اثر ناخواسته خنک کردن هوا را نیز داشت. این نشان دهنده تولد تهویه مطبوع مدرن است.

استفاده مسکونی و تجاری: در اوایل قرن بیستم، سیستم‌های تهویه مطبوع در محیط‌های تجاری و صنعتی، به ویژه در سینماها، فروشگاه‌های بزرگ و ساختمان‌های اداری گسترش بیشتری یافتند. تا اواسط قرن بیستم بود که تهویه مطبوع در ساختمان های مسکونی رایج شد.

پیشرفت‌ها و نوآوری‌ها: در طول سال‌ها، پیشرفت‌های فناوری منجر به سیستم‌های تهویه مطبوع کارآمدتر و مقرون به صرفه‌تر شد. این پیشرفت ها شامل توسعه تهویه مطبوع مرکزی، معرفی مبردهای دوستدار ازن، و ادغام کنترل های دیجیتال و ویژگی های هوشمند بود.

امروزه، تهویه مطبوع بخشی جدایی ناپذیر از زندگی مدرن است که آسایش و کیفیت هوای داخل خانه را در خانه ها، مشاغل و فضاهای عمومی در سراسر جهان فراهم می کند.