سیستم های تهویه مطبوع دستگاه هایی هستند که دما و رطوبت یک محیط داخلی را کنترل می کنند. آنها با حذف گرما از هوا و انتقال آن به بیرون یا با افزودن گرما به هوا در زمانی که هوا خیلی سرد است کار می کنند.
کمپرسور: کمپرسور قلب سیستم تهویه مطبوع است. گاز مبرد را فشرده می کند که باعث افزایش فشار و دمای آن می شود.
کندانسور: کندانسور یک مبدل حرارتی است که گرما را از گاز مبرد به هوای بیرون منتقل می کند.
شیر انبساط: شیر انبساط جریان مبرد را به داخل اواپراتور کنترل می کند.
اواپراتور: اواپراتور یک مبدل حرارتی است که گرما را از هوای داخل خانه به گاز مبرد منتقل می کند.
دمنده: دمنده هوا را روی کویل های اواپراتور و کندانسور به گردش در می آورد.
علاوه بر این اجزای اصلی، سیستم های تهویه مطبوع ممکن است ویژگی های دیگری نیز داشته باشند، مانند:
ترموستات: ترموستات دمای هوای داخل خانه را کنترل می کند.
رطوبت ساز: یک دستگاه مرطوب کننده رطوبت را به هوای داخل خانه اضافه می کند.
رطوبت گیر: یک دستگاه رطوبت گیر رطوبت هوای داخل خانه را از بین می برد.
سیستم های تهویه مطبوع برای حفظ یک محیط داخلی راحت در آب و هوای گرم و مرطوب ضروری هستند. آنها همچنین می توانند با حذف گرد و غبار، گرده و سایر مواد حساسیت زا از هوا به بهبود کیفیت هوا کمک کنند.
تهویه هوا فرایند کنترل دما ، رطوبت و کیفیت هوا در یک فضا است. از آن برای تأمین راحتی برای سرنشینان و محافظت از تجهیزات حساس استفاده می شود.
سیستم های تهویه مطبوع با خنک کننده و کاهش هوا کار می کنند و سپس آن را در تمام فضا گردش می کنند. فرآیند خنک کننده به طور معمول با استفاده از چرخه تبرید انجام می شود ، که شامل فشرده سازی و گسترش گاز مبرد است. فرآیند dehumidification به طور معمول با استفاده از کندانسور انجام می شود که بخار آب را از هوا خارج می کند.
سیستم های تهویه مطبوع می توانند مرکزی یا غیرمتمرکز باشند. سیستم های تهویه مطبوع مرکزی در یک مکان مرکزی مانند زیرزمین یا اتاق زیر شیروانی نصب می شوند و سپس هوای خنک شده را از طریق کانال ها در سراسر فضا توزیع می کنند. سیستم های تهویه مطبوع غیرمتمرکز، مانند واحدهای پنجره ای و تهویه مطبوع قابل حمل، در اتاق ها یا مناطق جداگانه نصب می شوند.
تهویه مطبوع بخش مهمی از زندگی مدرن است و در کاربردهای بسیار متنوعی از جمله منازل، ادارات، بیمارستان ها و کارخانه ها استفاده می شود.
