گاهی پدر و مادر درموقعیتی قرار می گیرند که سبب شکل گیری چرخه لجبازی کودک می شود.
تله لجبازی وقتی شکل میگیرد که یکی از آنها یعنی والد یا کودک بر اجرای خواسته خود اصرار می کند و حاضر نیست کوتاه بیاید. اینجاست که والدین در تله لجبازی می افتد.
افتادن در تله دو حالت دارد:
1.والدین روی خواسته خود پافشاری میکند و با داد و بیداد و تنبیه کودک را مجبور به انجامش میکند.
2.کودک بر خواسته خود اصرار می کند و سعی می کند با گریه و قشقرق به خواسته خود برسد.
راه چاره چیست؟
راه چاره تله اول این است که بدانید چطور به کودکان دستور بدهید که در تله نیفتید.
راه چاره تله دوم این است که اگر کودکتان خواسته قابل اجرایی دارد همان زمانیکه به آرامی از شما خواسته اجابت کنید و اگر خواسته نادرستی دارد حتی با قشقرق هم راضی به برآوردن آن نشوید.
1. با حوصله باشید: بهجای عصبانی شدن و تحریک کودک، باحوصله و صبور باشید. کودکان لجباز معمولاً نیاز دارند که به آرامش برگردند و احساس امنیت کنند.
2. برنامهریزی مناسب: برنامهریزی مناسبی برای کودک خود داشته باشید. این برنامه شامل فعالیتهای سازنده و مفید برای کودک میباشد که او را مشغول و پرانرژی نگه میدارد.
3. محدودیتها را قائل شوید: محدودیتهایی را برای کودک خود قائل شوید و به او بگویید که چه چیزهایی را میتواند انجام دهد و چه چیزهایی را نمیتواند. به او توضیح دهید که این محدودیتها برای حفظ سلامت و امنیت اوست.
4. تشویق به رفتارهای مثبت: هنگامی که کودک لجباز رفتارهای مثبتی را انجام میدهد، او را تشویق کنید. این تشویق میتواند شامل تعریف و تمجید از رفتارهای خوب و استفاده از تمجیدهای مادی یا غیرمادی باشد.
5. ارائه گزینههای محدود: به کودک خود گزینههای محدودی ارائه دهید. به او اجازه دهید که بین چند گزینه انتخاب کند، اما این گزینهها باید محدود و متناسب با نیازها و محدودیتهای او باشند.
6. استفاده از نقشهها و زمانبندی: برای کودک خود نقشهها و زمانبندیها ارائه دهید تا او بتواند بهتر بفهمد که چه زمانی باید چه کاری انجام دهد و چه مراحلی را طی کند.
7. ارتباط موثر: با کودک خود ارتباط موثری برقرار کنید. به او گوش دهید و به نیازهای او پاسخ دهید. برقراری ارتباط موثر میتواند کودک را به همکاری و تعامل بیشتر ترغیب کند.
8. مثال زدن: به کودک خود نشان دهید که چگونه باید رفتارهای صحیحی را انجام دهد. با ارائه مثالهای مثبت و نشان دادن راهحلهای ممکن، کودک را به رفتارهای صحیح هدایت کنید.
9. تفکر مثبت: به جای تمرکز بر رفتار منفی کودک، به او یادآوری کنید که چه موفقیتهایی در گذشته داشته است و چه تواناییهایی درونش دارد. این کار میتواند اعتماد به نفس کودک را افزایش دهد و او را به تلاش بیشتر ترغیب کند.
10. حمایت و عشق: به کودک خود نشان دهید که همیشه به او حمایت و عشق دارید. این حمایت و عشق میتواند او را در مقابل چالشها و مشکلات تقویت کند و او را به رشد و پیشرفت ترغیب کند.
مهم است که در روابط با کودکان لجباز، صبور و متفهم باشید و از تنبیههای سخت و خشن خودداری کنید. همچنین، در صورتی که مشکلات رفتاری کودکان به طور مداوم و شدید ادامه دارد، بهتر است به متخصصین مربوطه مراجعه کنید.