توت(۱)

من بلد بودم از زندگیم لذت ببرم

نوزده سالی که تو قم زندگی کردم بلد بودم از زندگیم لذت ببرم مدیون کیم نمی‌دونم اما بلد بودم

یه روز تا جایی که نفس داشتم تو حیاط مدرسه به جای فاطمه ای که در آینده قراره دلش برای اون حیاط تنگ بشه دویدم

هر روز صبح با عشق و لذت بسیار زیادی پا میشدم و از اینکه دارم میرم مدرسه لذت می‌بردم ، من سرویس نداشتم چون پول سرویس نداشتیم با اتوبوس میرفتم مدرسه و بعد از اون نیم ساعت پیاده‌روی میکردم تا برسم به مدرسه اما دوست داشتم .....هوای گرمش ، سردش ،بارونیش ، یخبندونش ، منتظر اتوبوس ایستادن ،گاهی تا ایستگاه بعد پیاده رفتن رو دوست داشتم ، یه روز با خودم فکر کردم بیا از یک مسیر جدید بریم و بعد کوچه پس کوچه های سالاریه رو کشف کردم ، نمی‌ترسیدم ، جسور بودم ، هنوز سرم به سنگ نخورده بود ، هنوز آدم های کثیف به جایی تو مجله های خانواده بودن ....من عاشق دوران دبیرستانم بودم....دوستای دبیرستانم ....اون موقع دونگ یی پخش میشد ، من نمیتونستم ببینم ...بابام خوشش نمیومد .....صبحش میرفتم مدرسه و از دوستام می‌پرسیدم ،یه زنگ تفریح کامل مینشستن و برام قسمت دیشب رو تعریف میکردن .....بهار که میشد ،زنگ تفریح های اول برای توت بود....چون اگر زود نمیرفتی تا زنگ آخر هیچی ازش نمیموند ....من عاشق طعم نارس و ترش توت ها بودم ......آبخوری آخر حیاط زیر درخت توت ..... میرفتیم رو آبخوری وای میستادم و شاخه هارو محکم تکون میدادم ....تا اون توت های بالایی هم بیفته رو زمین .....بعد جمعشون میکردیم توی مشتمون یه راه زیر آب می‌بردیم تا تمییز شه ....بریدن ....تمام درخت های توت حیاط مدرسه رو بریدن ....توی مسیر مدرسه هم درخت توت بود ، از اون ها بالا نمی‌رفتم اما اگر شاخه ای اینقدر سخاوتمند بود که تا جایی که دستم بهش برسه بیاد پایین ، دریغ نمیکردم ....درخت توت .....همیشه یکی بود تو جاده ی قم کهک ، کنار آب یک چشمه .....که خودرو بود ، توت هاش سفید بود و شیرین ،فصل توت که میشد وقت هایی که ماشین داشتیم تا اونجا می‌رفتیم .....درخت توت .....چهل دقیقه با ماشین تا اونجا می‌رفتیم ....چه درخت مهربونی هم بود ....توت ... بعد ها وقتی توی بازار توت فروشی دیدم خیلی تعجب کردم ، توت رو که نباید خرید ، باید چید ......

...