سایگو تاکاموری (1828-1877)
سایگو تاکاموری که به عنوان آخرین سامورایی واقعی شناخته می شود، در برابر مدرنیسم مقاومت کرد و در ژاپن به عنوان یک قهرمان ملی مورد استقبال قرار گرفت. زمانی که او جوان بود، اربابش فوت کرد و او که می خواست از سنت قدیمی جونشی پیروی کند، با پریدن به داخل دریاچه اقدام به خودکشی کرد، اما جان سالم به در برد. هنگامی که ژاپن مجبور شد معاهده کاناگاوا را امضا کند و بنادر خود را به روی کشتی های آمریکایی به فرماندهی کمودور متیو پری باز کند، به سیاست 220 ساله انزوای ژاپن (ساکوکو) پایان داد و ضعف های دیکتاتوری نظامی (شوگونات) را آشکار کرد. این رویداد با تلاش امپراتور میجی برای مدرنیزه کردن کشور و از بین بردن سیستم قدیمی حکومت، باعث شروع بازسازی میجی شد. هنگامی که اصلاحات شیوه زندگی سامورایی ها را تهدید کرد، آنها را از حمل شمشیر در ملاء عام منع کرد، به آنها دستور داد موهای خود را به سبک غربی بپوشند، سایگو از سمت های دولتی خود استعفا داد و مدرسه خود را تأسیس کرد و حدود 20000 سامورایی جوان را جذب کرد. از آنجا، او شورش ساتسوما را علیه دولت مرکزی رهبری کرد. جزئیات مربوط به مرگ او در طول شورش به طور کامل مشخص نیست، اما اعتقاد بر این است که او مرتکب سپپوکو شده است، یا خودش یا با کمک سامورایی دیگر.
