بوشیدو به عنوان یک منشور اخلاقی مستقل ممکن است ناپدید شود، اما قدرت آن از روی زمین از بین نخواهد رفت. مدارس توان رزمی یا افتخار مدنی آن ممکن است ویران شوند، اما نور و شکوه آن برای مدت طولانی از ویرانه هایشان باقی خواهند ماند. مانند گل نمادینش، پس از وزیدن به چهار باد، همچنان انسان را با عطری که با آن زندگی را غنی خواهد کرد، برکت خواهد داد.
«آیا سقراط در تمام مدتی که به طور سرسختانه از دادن یک ذره وفاداری به شیطان خود امتناع می‌کرد، با همان وفاداری و متانت از فرمان ارباب زمینی خود، دولت، اطاعت نکرد؟ او وجدانش را زنده دنبال کرد. کشورش که به او خدمت کرد، در حال مرگ. افسوس به روزی که دولتی چنان قدرتمند شود که از شهروندانش دستورات وجدانشان را بخواهد!»
روح یاماتو یک گیاه رام و لطیف نیست، بلکه یک گیاه وحشی - به معنای طبیعی - رشد است. بومی خاک است. ویژگی‌های تصادفی‌اش ممکن است با گل‌های سرزمین‌های دیگر به اشتراک بگذارد، اما در ذات خود به‌عنوان نتیجه اولیه و خودبه‌خودی اقلیم ما باقی می‌ماند. اما ولادت آن تنها ادعای آن برای محبت ما نیست. ظرافت و ظرافت زیبایی آن چنان که هیچ گل دیگری نمی تواند حس زیبایی شناختی ما را جلب کند. ما نمی توانیم در تحسین اروپایی ها برای گل رزهایشان که فاقد سادگی گل ما هستند، شریک شویم. سپس خارهایی که در زیر شیرینی گل سرخ پنهان شده اند، سرسختی که او با آن به زندگی می چسبد، گویی از مرگ غمگین است یا می ترسد تا نابهنگام بیفتد، و ترجیح می دهد روی ساقه اش پوسیده شود. رنگ‌های خودنمایی‌کننده و بوهای سنگین او - همه این‌ها ویژگی‌هایی هستند که بسیار بر خلاف گل ماست که هیچ خنجر یا سمی در زیر زیبایی خود حمل نمی‌کند، که همیشه آماده است تا زندگی را به ندای طبیعت ترک کند، رنگ‌هایش هرگز زرق و برق نیست، و عطر ملایمش. هرگز دست و پا نمی زند زیبایی رنگ و فرم در نمایش آن محدود است. این یک کیفیت ثابت وجود است، در حالی که رایحه فرار، اثیری مانند تنفس زندگی است. بنابراین در تمام مراسم مذهبی کندر و مر نقش برجسته ای دارند. چیزی Spirituelle در شادی وجود دارد. هنگامی که عطر خوش طعم ساکورا هوای صبحگاهی را تسریع می‌کند، در حالی که خورشید در مسیر خود طلوع می‌کند تا ابتدا جزایر خاور دور را روشن کند، کمتر حسی آرامش‌بخش‌تر از استنشاق نفس یک روز زیبا است.
