کاوش در دنیای باورنکردنی کشتی سومو: ورزش ملی ژاپن

کاوش در دنیای باورنکردنی کشتی سومو: ورزش ملی ژاپن

سومو و هنرهای رزمی معمولاً اولین ورزش هایی هستند که هنگام فکر کردن به محبوب ترین ورزش ها در ژاپن در ذهن مردم ظاهر می شوند.
در حالی که از نظر فنی درست است، اگر بدانید محصولات وارداتی غربی مانند بیس بال در ژاپن مدرن بسیار محبوب هستند، شگفت زده خواهید شد و به سومو پول بیشتری می دهند!

در حقیقت، برخی از محققان حتی بیسبال را به عنوان محبوب ترین ورزش ژاپن پیشرو نشان می دهند. با این حال سومو بدون شک ورزش ملی ژاپن است و در اینجا نگاهی دقیق تر به این ورزش معروف خواهیم انداخت.

سومو به عنوان یک ورزش نه تنها در ژاپن سرچشمه گرفته است، بلکه تنها کشوری است که در آن یک ورزش ملی محسوب می شود و به صورت حرفه ای انجام می شود.

با وجود اینکه این ورزش تاریخچه ای طولانی دارد و قرن ها را در بر می گیرد، اما همچنان بخشی از یک هنر رزمی مدرن ژاپنی گندای بودو محسوب می شود.

خاستگاه و تاریخچه سومو: ورزش ملی ژاپن
سومو ریشه عمیقی در تاریخ ژاپن دارد!

حتی برخی از نقاشی های دیواری ماقبل تاریخ نشان می دهد که سومو از یک رقص آیینی کشاورزی که مردم ژاپن باستان هنگام دعا برای برداشت محصول خوب انجام می دادند، نشات گرفته است.

شینتو، که یک دین آسیای شرقی است که اغلب به عنوان دین بومی ژاپن یا مذهب طبیعت شناخته می شود، یک دین شرک آلود و جاندار است که هیچ قدرت مرکزی در کنترل ندارد و حول موجودات ماوراء طبیعی به نام کامی می چرخد.

در نظر گرفته می شود که کامی در همه چیز از جمله نیروهای طبیعت و همچنین مکان های چشم انداز برجسته ساکن است.


اولین ذکر رسمی از سومو در نسخه خطی کوجیکی بود که به سال 712 بازمی گردد و مسابقه کشتی بین دو کامی (Takemikazuchi و Takeminakata) را به عنوان راهی برای تعیین اینکه چه کسی جزایر ژاپنی را تصاحب خواهد کرد، توصیف می کند.

در این دست نوشته، اولین توصیف مسابقه سومو در سال 23 قبل از میلاد بین انسان های فانی، به طور خاص مردی به نام Nomi no Sukunem که به درخواست امپراتور Suinin به مبارزه با Taima no Kuehaya رفت، گفته می شود.

Nomi no Sukune در نهایت او را کشت و خود را به جد اساطیری سومو تبدیل کرد.

تا قرون وسطی ژاپن، در واقع، شکل غیرقانونی کشتی سومو مانند اغلب تا سرحد مرگ مبارزه می‌شد - به معنای واقعی کلمه تا زمانی که یکی از مبارزان مرد.


در طول سال‌ها، سومو نقش مهمی در تاریخ ژاپن داشته است:

در سال 642، در دربار امپراطور کوگیوکو، اولین مبارزه سومو که از نظر تاریخی تأیید شده بود، برای سرگرم کردن یک لژیون کره ای انجام شد.

در قرن‌های بعد، محبوبیت سومو فقط افزایش یافت، که اهمیت تشریفاتی و مذهبی را به بازی آورد و همچنین این دوره ای است که اولین مجموعه قوانین برای سومو (به ویژه در دوره هیان) وضع شد.

سومو اهمیت خود را در دربار در دوره کاماکورا از دست داد و تغییر کاربری داد و به شکلی از آموزش رزمی نظامی برای سامورایی ها تغییر شکل داد.

در دوره موروماچی، سومو هیچ کارکردی در دادگاه نداشت، اما به یک رویداد بسیار محبوب برای توده‌ها تبدیل شده بود و حمایت مالی دریافت می‌کرد.

اختراع دوهیو در مسابقات نوبوناگا در سال 1578 اتفاق افتاد.

در دوره ادو، سومو به طور موقت ممنوع شد، فقط برای اینکه بار دیگر در سال 1684 مجاز شد و اولین تورنمنت مجاز خود را در معبد تومیکا هاچیمان برگزار کرد. در این زمان بود که یک سازمان رسمی سومو توسعه یافت و بسیاری از عناصر سومو امروزی مانند dohyō-iri، سیستم Hey، gyōji و mawashi را می توان در واقع به این دوره ردیابی کرد.

در طول سفر متیو پری در سال 1853 به ژاپن، یک مسابقه کشتی سومو به نمایش گذاشته شد که به نظر او ناپسند بود و در پاسخ، ارتشی را ترتیب داد تا شایستگی های سازمان غربی را به نمایش بگذارد. این آغاز تثبیت جدید نسبت به فرهنگ غربی بود که تنها زمانی افزایش یافت که بازسازی میجی در سال 1868 به سیستم فئودالی پایان داد.

در طول این 2-3 دهه، تصویر سومو تغییر کرد و به عنوان یک یادگار شرم آور و عقب مانده تلقی شد. علاوه بر این، اختلافات داخلی انجمن مرکزی را از هم جدا کرده است.

تا اینکه در سال 1884 امپراتور میجی مسابقاتی را ترتیب داد که محبوبیت سومو بازگردانده شد. این مثال منجر به تبدیل شدن سومو به یک نماد ملی در ژاپن شد.

در 28 دسامبر 1925 انجمن سوموی ژاپن دوباره متحد شد و تعداد مسابقات را از دو به چهار افزایش داد. سپس در سال 1958، این تعداد به 6 افزایش یافت.

بحث در مورد تاریخ بازی مهم است، زیرا بسیاری از جنبه‌ها، سنت‌ها و قوانین سومو از تاریخ آن سرچشمه می‌گیرد.

قوانین اساسی کشتی سومو
در سومو، دو کشتی گیر (ریکیشی) چیزی جز یک کمربند (ماواشی) به تن ندارند.

آنها در یک حلقه دایره ای (دوهیو) با یکدیگر روبرو می شوند که در آنجا سعی می کنند از کشتی گیر دیگر سبقت بگیرند و آنها را وادار کنند که از رینگ خارج شوند یا با هر قسمتی از بدن خود که کف پای آنها نیست به زمین بخورند.


چند واقعیت جالب در مورد سومو
وزن اکثر کشتی گیران بین 100 تا 200 کیلوگرم است، اما برخی از آنها بسیار بزرگتر هستند!

کمربند (ماواشی) در طول مسابقه نباید از تن جدا شود وگرنه کشتی گیر محروم می شود. با این حال، این به ندرت اتفاق می افتد.

مسابقات سومو معمولاً چند ثانیه طول می‌کشد و بازی‌های طولانی‌تر به یک یا دو دقیقه می‌رسند. با این حال، طولانی ترین مبارزه 32 دقیقه بود و در سال 1951 اتفاق افتاد.

شش بخش در سومو با توجه به ترتیب اعتبار آنها وجود دارد. از بالاترین به پایین ترین آنها عبارتند از:

Makuuchi یا makunouchi (به 5 رتبه، از بالاترین به پایین ترین تقسیم می شود: yokozuna، ōzeki، sekiwake، komusubi، maegashira)

جوریو

ماکوشیتا

ساندانمه

جونیدان

جونوکوچی

درجات مختلف وظایف متفاوتی دارند و سطوح مختلف غرامت، امتیازات و وضعیت دریافت می کنند.

سخت ترین ترفیع بالاترین ترفیع است، از ōzeki تا yokozuna، جایی که انتظار می رود اوزکی قهرمانی را برای دو تورنمنت متوالی یا "عملکرد معادل" برای ارتقاء در نظر گرفته شود.