لین ناتیج، نمایشنامه نویس برجسته آمریکایی است که در تاریخ ۲ نوامبر ۱۹۶۴ در بروکلین، نیویورک متولد شد. مادرش رابی ناتیج نام داشت و به معلمی در مدرسه مشغول بود و پدرش یک روانشناس خبره بود. لین مدارج ابتدایی تحصیلش را در مدرسه "سنت‌آن" پشت سر گذاشت و سپس از دبیرستان "فیورلو" فارغ‌التحصیل شد. او اولین نمایشنامه خود را در دبیرستان با عنوان " نیمه تاریک تر ورونا" نوشت.
او تحصیلات آکادمی را در دانشگاه "براون" دریافت کرد و در رشته هنرهای نمایشی فارغ التحصیل شد، بعد از فارغ التحصیلی‌اش به واسطه فعالیت های مدنی و اجتماعی و علاقه به تلاش برای برقراری حقوق‌بشر در سازمان عفو بین الملل عضویت ویژه یافت و همین امر تا حد زیادی بر روی مضامین نوشته هایش تاثیر گذاشت، مسائل مدنی، اجتماعی، فرهنگی، گاها مذهبی و نقد بر بدنه حکومت های سیاسی در دنیای امروز از مورد علاقه ترین مفهوم هایی است که ناتیج در نمایشنامه هایش به کار می برد. مضامین نمایشنامه های ناتیج عمدتاً ضد نژادپرستانه و ضدسرمایه داری است و با نگاشتن چنین نمایشنامه هایی و البته تحقیق های دقیق قبل از نوشتن و خلق اثر سعی دارد حقیقت پنهان و یا فراموش شده را بار دیگر برای مخاطبانش تداعی کند.
لین ناتیج را می توان یکی از برجسته ترین زنان هنرمند در عصر حاضر دانست، زیرا او با نمایشنامه هایی که گاهاً جنجال برانگیز و ساختار شکن عمل می کنند خود را بعنوان یک انسان تاثیرگذار در سطح بین‌الملل معرفی کرده است، تاجایی که در ادامه همین روند در سال ۲۰۱۹ ،مجله معروف "تایم" اورا در بین ۱۰۰ چهره تاثیر گذار جهان قرار داد و روزنامه "گاردین" در وصف او نوشت:(( زنی شجاع و بی‌باک که در حال احیای فرهنگ های انسانی و فراموش شده است)). ناتیج همچنین جزو افرادی است که منتقد مفهمومی همه‌گیر به نام "رویای آمریکایی" است و عقیده او بر این است که در جامعه امروزی و عصر حاضر نه تنها چیزی به اسم رویای آمریکایی دیگر حقیقت ندارد بلکه این رویا رفته رفته درحال تبدیل شدن با یک کابوس است. این موضوع در مشهور ترین نمایشنامه او با عنوان "عرق" کاملا قابل درک و دریافت است
ناتیج در زندگی هنری_ادبی خود موفق به کسب عناوین و جوایز متعددی از جمله : جایزه ادبی گوگنهایم، جایزه اوبی، جایزه حلقه منتقدین درام نیویورک و از همه مهم تر دو جایزه ادبی پولیتزر که او را به اولین و تنها زنی در تاریخ تبدیل کرده که توانسته است بیش از یک بار این جایزه مهم ادبی را تصاحب کند. آثار او در سالیان اخیر همواره جزو مورد علاقه ترین نمایشنامه ها برای اجرا بوده و در جشنواره های بزرگی همچون تئاتر برادوی و جشنواره تئاتر لندن به روی صحنه رفته است، همچنین آثار او در بیش از ۲۰ کشور جهان اجرا شده و در بیش از ۵۰ کشور جهان به زبان های مختلف ترجمه شده اند، لازم به ذکر است که چندین نمایشنامه از او در کشور ایران نیز ترجمه و در دسترس مخاطبان قرار گرفته است، نمایشنامه "عرق" توسط حسن رحمانی ترجمه و توسط انتشارات یکشنبه منتشر شده است، و همچنین نمایشنامه "قصه لیما" نیز توسط افسانه لطفی مقدم ترجمه و توسط انتشارات پدید آور منتشر شده است. البته ترجمه های آثار او به همین دو مورد ختم نشده و در سالیان اخیر نمایشنامه های دیگری هم از او در ایران ترجمه و چاپ شده اند.
در ادامه چندی از مشهور ترین ، تاثر گذار ترین و پرافتخار ترین نمایشنانه های ناتیج را بررسی می کنیم:
ویران شده (RUINED):
دریافت کننده جایزه ادبی پولیتزر در سال 2009.
موضوع اصلی اثر در مورد جنگ بوده و قصه دو دختر و یک مادر را در کوران جنگ داخلی کنگو روایت می کند که در تلاش اند جان خود را از این مهلکه مرگبار نجات دهند.
این نمایشنامه اولین بار در سال 2008 در تئاتر گودمن شیکاگو اجرا شد و همچنین در سال 2009 در تئاتر منهتن ،آف برادوی به روی صحنه رفت. این نمایشنامه اولین بار در خارج از آمریکا در آلمیدا لندن به روی صحنه رفت.
پوشاک صمیمی یا لباس خواب (intimate apparel):
دریافت کننده جایزه حلقه منتقدین درام نیویورک بعنوان بهترین نمایشنامه سال.
داستان نمایشنامه در مورد توانمند سازی کسب و کار یک خیاط زن سیاهپوست در نیویورک و در سال 1905 میلادی است. خیاطی که برای قشر وسیعی از زنان لباس خواب می دوزد و از همین راه پول پس انداز کرده تا روزی بتواند رویای خود را به واقعیت مبدل کند، رویای او تاسیس یک سالن زیبایی مخصوص زنان سیاهپوست است. اما وقتی دل به مردی غیر آمریکایی می‌بندد و اسیر عشق او می شود به نظر می رسد زندگی می تواند مسیر متفاوتی را طی کند.
به هرحال، با ورا استارک آشنا شوید(, by the way meet veera stark):
موضوع نمایشنامه در مورد بازیگرِ زنی آمریکایی _آفریقایی است که فقط نقش خدمت کاران را در فیلم ها ایفا می کند و چگونگی زندگی هنری او در هالیوود را در سال 1930 و در بحبوحه آزار و اذیت سیاهپوستان در آمریکا به تصویر کشیده می شود.
این نمایشنامه برخلاف اکثر کارهای ناتیج یک کمدی بوده و اولین بار در سال 2011 در دومین استیج تئاتر نیویورک به روی صحنه رفته‌است.
عرق (SWEAT):
جایزه بهترین نمایشنامه ترایونینگ استاندارد در سال 2019.
جایزه ادبی سوزان اسمیت در سال 2016.
جایزه ادبی پولیتزر در سال 2017.
در شهر کوچک ریدینگ واقع در ایالت پنسیلوانیا گروهی از کارگران یک کارخانه تلاش می کنند تا زندگی فعلی خود را متعادل نگه دارند ، غافل از آنکه یک بحران مالی در آینده ای نزدیک قرار است آنها را رو در روی یکدیگر قرار داده و زندگی آنها را دستخوش تغیر کند.
این نمایشنامه بر اساس مصاحبه های میدانی داستان دوستانی است که توسط تجارت های بزرگ در برابر یکدیگر قرار می گیرند و بازتابی موضعی از زوال کنونی و تلخ رویای آمریکایی است.
لین ناتیج در وصف شخصیت های نمایش نامه و اتصال آنان به مردم جهان بیرون گفته است:(( همه ما در فاصله فریاد کسی که در بحران است زندگی می کنیم.))
او همچنین در ۲ دسامبر 2018 در مصاحبه با روزنامه گاردین می گوید:(( ما کشوری هستیم که روایت های خود را از دست داده ایم. ما نمی توانیم آینده خود را پیش بینی کنیم چون نمی دانیم به کجا خواهیم رفت.))
این نمایشنامه مشهور در سال 2015 در اورگان به نمایش درآمد . در تئاتر عمومی نیویورک در سال 2016 و سال بعد در برادوی به روی صحنه رفت.
دیگر نمایشنامه های ناتیج عبارت اند از:
داستان لیما
افسانه
سنگ
کلاید
نیمه تاریک تر ورونا.
