عطر

عطر

اصطلاحات "عطر" و "ادکلن" منجر به سردرگمی زیادی در زبان انگلیسی می شود. "عطر" اغلب به عنوان یک اصطلاح عمومی و فراگیر برای اشاره به عطرهای عرضه شده برای زنان، صرف نظر از غلظت دقیق آنها، استفاده می شود. اصطلاح "ادکلن" به آنهایی که به مردان فروخته می شود اطلاق می شود. محصول واقعی که یک زن می پوشد ممکن است یک ادوپرفیوم باشد تا یک ادکلن، یا یک مرد یک ادکلن توالت باشد تا یک ادکلن. دلایلی که چرا اصطلاحات "عطر" و "ادکلن" اغلب به معنای عام استفاده می شود به توسعه مدرن عطرسازی در اروپا از قرن 18 مربوط می شود.

اصطلاح "ادکلن" اولین بار در قرن هجدهم در اروپا برای اشاره به خانواده ای از عطرهای تازه و مرکباتی که با استفاده از عصاره مرکبات، گل ها و ترکیبات چوبی تقطیر شده بودند، استفاده شد. این «ادکلن‌های کلاسیک» ظاهراً برای اولین بار در شهر کلن آلمان ساخته شده‌اند و از این رو به این نام خوانده می‌شوند. این نوع ادکلن که هنوز در حال تولید است، ترکیبات تک جنسیتی را توصیف می کند "که اساساً ترکیبات مرکباتی هستند و مادر عطری ندارند." (1830). «آب توالت» یا ادو تویلت، به طیف وسیعی از آب‌های معطر اطلاق می‌شود که به عنوان ادکلن شناخته نمی‌شوند و در سراسر قرن نوزدهم محبوب بودند.

اصطلاح "عطر" در اواخر قرن نوزدهم پدیدار شد. اولین عطر با برچسب عصاره "پرفیوم" با غلظت بالایی از ترکیبات معطر Guerlain's Jicky در سال 1889 بود. در نیمه اول قرن بیستم، شرکت های عطری شروع به ارائه محصولات خود در بیش از یک غلظت کردند که اغلب یک عطر اضافی را با فندک همراه می کردند. ادو توالت مناسب برای استفاده روزانه، که محصولات خود را در دسترس طیف وسیع تری از مشتریان قرار داده است. با تسریع این روند، خانه‌های عطر واژه «ادکلن» را به عاریت گرفتند تا به تفسیری حتی رقیق‌تر از عطرهایشان نسبت به ادو تویلت اشاره کنند. برای مثال، Guerlain یک نسخه ادکلن از عطر شاخص خود Shalimar و بسیاری از عطرهای دیگر آن را ارائه کرد. برخلاف یک ادکلن کلاسیک، این نوع ادکلن مدرن تفسیری سبک تر و با غلظت کمتر از یک محصول غلیظ تر، معمولاً یک عطر خالص است، و معمولاً سبک ترین غلظت از یک سری محصولات عطری است.[27]

غلظت و اصطلاحات ادو پرفیوم جدیدترین است که در اصل برای ارائه درخشندگی یک EdT با ماندگاری یک اکستریت ساخته شده است. Parfum de toilette و EdP در دهه 1970 ظاهر شدند و در دهه 1980 محبوبیت یافتند. در قرن بیست و یکم، EdP احتمالاً گسترده ترین غلظت قدرت است. این اغلب اولین غلظتی است که هنگام عرضه یک عطر جدید ارائه می شود و معمولاً به عنوان عطر نامیده می شود.[25]

از لحاظ تاریخی، عطرهای زنانه نسبت به عطرهای مردانه دارای سطوح بالاتری از ترکیبات معطر بودند. عطرهای عرضه شده به مردان معمولاً به عنوان EdT یا EdC فروخته می شدند و به ندرت به عنوان عطر EdP یا عطر فروخته می شدند. این امر در دنیای عطرهای مدرن در حال تغییر است، به خصوص که عطرها در حال تبدیل شدن به یک جنس جنسی هستند. عطرهای زنانه در تمام سطوح غلظت رایج بودند، اما در قرن بیست و یکم عمدتاً در غلظت های EdP و EdT دیده می شوند. بسیاری از عطرهای مدرن هرگز در فرمولاسیون اکستریت یا ادکلن ارائه نمی شوند، و EdP و EdT اکثریت قریب به اتفاق محصولات جدید را تشکیل می دهند.[نیازمند منبع]28]