رضا نقی‌زاده در پنجمین رویداد یلدای کارآفرینان استارتاپی روی ضرورت توجه به دانشگاه‌ها برای رشد اکوسیستم سرمایه‌گذاری خطرپذیر تاکید کرد.
در پنجمین رویداد یلدای کارآفرینان استارتاپی که ۲۷ آذر ۱۳۹۹ به صورت آنلاین برگزار شد، رضا نقی‌زاده، رئیس هیئت مدیره صندوق پژوهش و فناوری نوآفرین، به مناسبت رونمایی از این صندوق درباره نیازهای موجود در اکوسیستم استارتاپی کشور صحبت کرد.
در یکی از پنل‌های پنجمین رویداد یلدای کارآفرینان استارتاپی که به‌صورت آنلاین و زنده در کارخانه نوآوری آزادی برگزار شد، با برخی از مدیران صندوق‌های خطرپذیر درباره اقدامات و سرمایه‌گذاری‌های انجام شده در مدت زمان فعالیت‌شان گفت‌وگو شد. رضا نقی‌زاده، رئیس هیئت مدیره صندوق پژوهش و فناوری نوآفرین که به تازگی فعالیت خود را در اکوسیستم صندوق‌های خطرپذیر آغاز کرده، در رابطه با میزان سرمایه اولیه این صندوق گفت: «صندوق پژوهش و فناوری نوآفرین در ابتدا با ۱۰۰۰ میلیارد ریال سرمایه کار خود را آغاز کرد و از همان ابتدا قصد داشت خلاءهای موجود در اکوسیستم سرمایه‌گذاری خطرپذیر را مرتفع کند».
نقی‌زاده در رابطه با سهام‌داران این صندوق افزود: «در صندوق نوآفرین، سهام‌داران مختلفی سرمایه‌گذاری کرده‌اند که از میان این سهام‌داران، ۲ مجموعه وابسته به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، یک مجموعه وابسته به بانک ملت، یک مجموعه وابسته به اپراتور ایرانسل و یک مجموعه دیگر هم وابسته به گروه توسعه کارآفرینی بهمن هستند».
او ضمن اشاره به ابهام‌های مطرح شده بر سر راه صندوق‌های خطرپذیر از جمله نرخ برابری ارز، برخود ابهام‌آمیز بورس با صندوق سرمایه‌گذاری خطرپذیر و حتی نقش دولت در این اکوسیستم، گفت: «من به دلیل اینکه در دانشگاه فعالیت می‌کنم، بین تمام ابهام‌هایی که مطرح شد و در جای خود صحیح هستند، مسئله دانشگاه را بسیار پر اهمیت می‌دانم. به نظر من یکی از کلیدی‌ترین و بنیادی‌ترین مسائل پیش‌روی اکوسیستم سرمایه‌گذاری خطرپذیر کشور این است که صندوق‌های خطرپذیر نباید در محدوده خودشان بمانند. اگر فرآیند سرمایه‌گذاری خطرپذیر را یک زنجیره در نظر بگیریم، ابتدای این زنجیره از دانشگاه آغاز می‌شود».
وی در ادامه افزود: «یک اکوسیستم سرمایه‌گذاری خطرپذیر خوب، به طرح‌های خوب نیز نیاز دارد. برای رشد این اکوسیستم باید پیشنهاد‌های خوب روی میز سرمایه‌گذاران به اندازه کافی باشد. منظور از طرح خوب، طرحی است که قابل سرمایه‌گذاری باشد. هرچند که اکنون بسیاری از صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر ما به معنای واقعی کلمه خطرپذیر نیستند».
رئیس هیئت مدیره صندوق پژوهش و فناوری نوآفرین با اشاره به سابقه چهار ساله خود در صندوق نوآوری و شکوفایی افزود: «اکوسیستم سرمایه‌گذاری خطرپذیر اگر به دانشگاه گره نخورد، نمی‌تواند پیشرفت خوبی داشته باشد. در حال حاضر شاهد تورم در انتهای زنجیره تأمین مالی نسبت به ابتدای آن هستیم. در ایران اکثر مردم وارد دانشگاه می‌شوند و عمده فرآیند شکل‌گیری کسب‌وکارها از دانشگاه آغاز می‌شود؛ پس برای اینکه این کسب‌وکارها سطح خوبی داشته باشند، دانشگاه‌ها به منابع مالی و تسهیلات برای پژوهش‌‌های خود نیاز دارند».
نقی‌زاده با اشاره به این موضوع که صندوق‌ها ریسک‌پذیری کافی ندارند، گفت: «این مسئله ناشی از این است که طرح جذاب در این اکوسیستم آنطور که باید باشد مطرح نمی‌شود؛ زیرا بازیگر کلیدی این اکوسیستم یعنی دانشگاه، ضعیف است. اگر شما می‌خواهید زیست‌بوم سرمایه‌گذاری خطرپذیر را به جریان انداخته و پیشرفت آن را ببینید، باید ابتدا نهاد‌های دانشگاهی را تقویت کنید. همچنین آزمایشگاه‌ها و مراکز کارآفرینی دانشگاه‌ها باید تجهیز و تقویت شوند».
او در ادامه افزود: «این اکوسیستم را نباید محدود به حوزه‌های خدماتی دید؛ مسئله ضعف دانشگاه آن‌جایی خود را نشان می‌دهد که نیاز به حل یک مسئله بنیادی در صنعت باشد. در این زمینه‌ها نیاز به نیروهای متخصص بسیار حس می‌شود».
در انتهای این گفت‌وگو، محمدجواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات از حاضرین در پنل پرسید در چه صورتی به یک استارتاپ توصیه می‌کنید که سراغ جذب سرمایه نرود؟
نقی‌زاده در پاسخ به این سوال گفت: «اجازه دهید من این پرسش را جور دیگری پاسخ بدهم. ما در صندوق نوآفرین از استارتاپ‌هایی حمایت خواهیم کرد که سه ویژگی داشته باشند. آن‌ها باید ایده‌ها و نیازهای موجود را بشناسند؛ بتوانند راهکاری ارائه دهند که مستلزم پژوهش در آن زمینه است و در نهایت توانایی پیاده‌سازی راه‌کارهای پیشنهادی خود را داشته باشند. در این صورت ما از آن استارتاپ حمایت خواهیم کرد».
