تاریخچه پیدایش اولین لباس عروس همیشه یک سوال پرتکرار برای همه ی خانم ها بوده است. لباسی که همه دختران یک روز پوشیدن آن را تجربه می‌کنند. بنابراین سوال عجیبی هم نیست که بپرسیم از چه موقع پوشیدن لباس عروس برای رفتن به خانه بخت مد شد. از کدام نقطه دنیا شروع شد ؟چه زمانی همه گیر شد؟از مهمترین نکات لباس عروسی از قدیم الایام تا به الان نوع رنگ و زرق و برقی که در تمامی دوران‌ها نسبت به خودش داشته است. حتی اگر دوخت ساده‌ای هم داشته باشد .
مورخان به تاریخچه لباس عروس علاقه مند هستند و بسیاری از آن ها بر این باورند که پوشیدن لباس مخصوص برای مراسم ازدواج اولین بار در فرهنگ های آسیایی مانند چین، ایران، کره، هند و … مشاهده شده است. در افسانه های چینی زنان برای این که در ازدواج خود سعادتمند باشند از لباس های ققنوس نشان ابریشمی و تاج استفاده می کردند. امروزه نیز بانوان چینی لباس عروس قرمز رنگ با نشانه هایی از ققنوس را به تن می کنند. این نمونه لباس ها در فرهنگ چینی در فصل های مختلف تغییر پیدا می کنند. در حالت کلی رنگ اصلی استفاده شده برای لباس عروس، رنگ سفید که نشانه پاکی و خوشبختی است، می باشد. لباس عروس در ایران نیز از دیرباز وجود داشت و حدودا در دوره قاجار به رسمیت مردم شناخته شد. در تمدن ایران در زمان هخامنشیان رداهای سفید و بلند مخصوص بانوان ارشد حکومت و عروس ها بود.
طبق برخی از گفته‌ها و شنیده‌‌ها تا قبل از قرن نوزدهم دختران در جشن عروسی خود لباس آبی می‌پوشیدند و در اواسط همین قرن یعنی زمانی که ملکه ویکتوریا قصد داشت با پسر عمویش یعنی آلبرت ازدواج کند، تصمیم متفاوتی گرفت و آن هم سنت شکنی در مقابل رنگ لباس عروس بود و او به جای آبی رنگ سفید را انتخاب کرد.
زمانی که ملکه ویکتوریا پایش را از کالسکه سلطنتی بیرون گذاشت، لباس سفیدش توجه همه را به خود جلب کرد. این لباس سفید در کنار توری به همین رنگ و تاجی با گل‌های زیبا و رنگی، جسورانه و البته رویایی به‌نظر می‌رسید.در آن دوران و در میان خانواده‌های سلطنتی، نقش ثروت و توسعه روابط سیاسی در ازدواج‌ها بسیار پررنگ‌تر از حضور عشقی درجه‌یک و واقعی بود. برای همین هم در مراسم ازدواج، عروس بینوا بازیگری می‌شد برای نشان‌دادن ثروت و شکوه.
درست است که رنگ سفید می‌تواند نماد و نشانه‌ای زیبا از عشقی پاک باشد اما داستان به همین سادگی‌ها هم نبود. رواج این مُد تازه اگرچه در ظاهر نمادی زیبا از عشقی پاک به نظر می‌رسید و سادگی را تداعی می‌کرد اما هزینه‌هایی هم در پی داشت که به‌سادگی برای همه قابل‌پرداخت نبود.طبقه غیراشراف نمی‌توانستند لباس عروس سفید و نو بخرند و تهیه کنند. آنها معمولا با همان لباس‌هایی که از قبل داشتند پای سفره عقد یا بهتر است بگوییم در سالن کلیسا حاضر می‌شدند.
بعد از جنگ جهانی دوم بود که دیگر با رفع مشکلات ناشی از جنگ، کم‌کم عروس‌هایی از اقشار متوسط هم با الهام از عروس‌های ثروتمند شروع به پوشیدن لباس سفید برای عروسی کردند. حالا سربازان از جنگ برگشته بودند و اوضاع هم به وخامت گذشته نبود. سربازان جوان قصد ازدواج داشتند و تقاضا برای لباس عروس هم قطعا بیشتر از قبل بود.
پس امکان به‌راه‌اندازی کارخانه‌های نساجی بیشتر شده بود و پارچه هم در دسترس عموم قرار می‌گرفت. اما واقعا مسیر به همین سادگی و روانی به سمت تولید انبوه لباسهای سفید پیش می‌رفت؟ خیر. در سال‌های آخر جنگ جهانی دوم و کمی بعد از آن، برای تولید لباس از پارچه محدودیت‌هایی وجود داشت. یعنی تولید لباس‌هایی با پارچه زیاد مانند لباس عروس ممنوع بود.
در سال ۱۹۸۱ میلادی، مراسم ازدواج شاهزاده چارلز و پرنسس دایانا به‌طور گسترده‌ای در سراسر دنیا بازتاب پیدا کرد. لباسی که دایانا به تن داشت، بی‌شباهت به لباس شخصیت‌های خوشبخت و زیبای دیزنی یعنی همان سیندرلا و پرنسس‌های افسانه‌ای نبود؛ لباسی باشکوه و پُف‌دار. این لباس هم در آن سال‌ها، الهام‌بخش زنان زیادی برای دوخت لباس عروس شد.
طراحان این لباس می‌خواستند کاری ارائه بدهند که در تاریخ ماندگار شود و به‌شدت تأثیرگذار باشد. برای همین هم بود که در طراحی و دوخت لباس دایانا سنگ‌تمام گذاشتند. لباس پرنسس دایانا یکی از معروف‌ترین و اثرگذارترین لباسهای سفید عروسی در دوران اخیر است.
در حال حاضر عروس ها می توانند تقریبا ازهر مدل و سبک لباسی برای مراسم ازدواج خود استفاده کنند، یک پیراهن طراحی شده بسیار تزئین شده و مجلل یا حتی یک پیراهن ساده غیر رسمی. هر سبکی که عروس انتخاب کند تا زیباتر به نظر برسد، قابل قبول است.
بنابراین شما می توانید هر رنگی را برای ازدواج خود انتخاب کنید، اما حداقل حالا اندکی درباره سابقه و تاریخچه استفاده از لباس عروسی سفید آگاهی پیدا کرده اید.
ایران در گذشته یك كشور قومی قبیله‌ای بوده است و از این رو هر قوم براساس باورها، سنت‌ها و وضعیت اقلیمی خود رنگ لباس عروس را انتخاب می‌كرده است.
به عنوان مثال لباس عروس تركمن‌ها قرمز بوده و هنوز هم گمان می‌كنم از این رنگ برای مراسم ازدواج استفاده می‌كنند. لباس عروس زنان زرتشتی سبز بوده است. همچنین رنگ لباس عروس در دوره هخامنشیان بسته به طبقه اجتماعی فرد بوده است.
فرض بر این است كه زنان روستایی، عموما در مراسم ازدواجشان لباسهای مرسوم و به اصطلاح «محلی» به تن می‌كرده‌اند و در شهرها بخصوص تهران، لباس‌ها از اروپا به دربار ایران راه پیدا كرده است و بعد استفاده از آن بین مردم متداول شد. كلا لباس عروس سفید به شكل و شمایل امروز آن از غرب وارد ایران شده است.
در ادامه باید گفت طبق اطلاعات موجود لباس عروس در ایران به شیوه كاملا غربی طراحی شده كه این شیوه تا امروز نیز ادامه دارد.
اگر دوست داری دوخت لباس عروس رو یاد بگیری دوره شایلی ستاره طلایی برات مناسبه.
