برای جادی عزیز

زمانی که یک نوجوان دبیرستانی بودم، تفریحی که دوست داشتم این بود که با پول های تو جیبیم کارت اینترنت بگیرم و با نت دیال آپ بعد از شنیدن صدای جیر جیر مودمش به نت وصل شوم. بعد از اینکه آیکون وصل بودن نت گوشه دسکتاپ ظاهر می شد باید با اینترنت اکسپلور یه بار سایت گوگل باز می کردی تا اطمینان خاطر پیدا کنی که نت داری.

دنیای نت فارسی آن زمان کلا به سه قسمت تقسیم می شد:

اول، یاهو مسنجر بود که می رفتی وقتت رو اونجا تلف می کردی، دوم یه چیزی تو یاهو و گوگل سرچ می کردی و سایتی یا وبلاگی باز می کردی و می خوندی. ضمنا سرعت اینترنت اینقدر پایین بود باید از خیر عکس صفحات وب هم می گذشتی. سومین حالتش هم واسه اهل قلم بود، معمولا یه وبلاگی توی بلاگر، بلاگفا، میهن بلاگ یا پرشین بلاگ داشتن و هفتگی چیزهایی می نوشتند و ما آنها رو دنبال می کردیم، مثل وبلاگ یک پزشک.

اون موقع ها من با سایت نارنجی آشنا شدم، یه سایتی بود که در مورد تکنولوژی می نوشت، یه سایت خفن بود زمان خودش، همیشه پای ثابت سایت بود و سر می زدم. مخصوصا نوشته های جادی دوست داشتم. بماند بعدها چه بر سر این سایت و نوستالژی ما اومد.

اسمش امیر عماد میرمیرانی هست ولی نام کاربری که خودش انتخاب کرده جادی هست. من عددی نیستم که بخواهم از رزومه جادی حرف بزنم، من قلمش چه آن زمان تو نارنجی و وبلاگ خودش (کیبورد آزاد) می نوشت تا زمانی که پادکست خودش با نام رادیو گیک منتشر کرد دوست دارم.

جادی نخبه نیست، یه آدم معمولیه مثل ما که دوست داره چیزهایی بلده رو به دیگران یاد بده، یه بار یه ایمیل بهش زدم و یه سوال داشتم به عنوان استاد خطابش کردم که در جواب گفت من استاد نیستم، من فقط عاشق تکنولوژی هستم. دغدغه اش گردش آزاد اطلاعات، آزادی بیان، حریم خصوصی، نرم افزار اوپن سورس و لینوکس بود و همیشه خدا مخالف طرح صیانت بود و از بیان آن عبای نداشت.

برای امثال من که دوره برنامه نویسی پایتون جادی رو دیدم و بیش از نصف عمرم نوشته هاش خوندم و همه 146 قسمت پادکست رادیو گیک گوش کردم، جادی حکم یه معلم داره، اون هم نه یک معلم معمولی، یک معلم با شرف، یه معلم که همیشه از امید و پیشرقت حرف می زد. جادی برای ما یه شخص نیست، جادی برای ما یه سبک زندگیه.

بیش از دو ماه هست که دستگیر شده، اینستاگرام و توئیترش از دسترس خارج شده، ما نگرانش هستیم. کسی که باهاش نوستالژی داریم.

جادی رزومه پر پیمانی داره، لنگ زبان نیست، هر کجای دنیا هم بره کار واسش هست، ولی اینجا مانده، رایگان آموزش می ده. به قول خودش اینجا بیشتر می تونه مفید باشه، حق امثال جادی زندان نیست. کسی که پارسال جایزه ترویج علم گرفته.

به امید آزادی جادی عزیز.