هیچوقت از یادم نمیره دوران ارشد استاد درس تجارت الکترونیک بهمون گفت اگه خدایی نکرده بفهمم حین تحصیل مشغول کار هم هستین یه جوری بهتون تمرین میدم که از پا در بیاین!!!
پیش خودم بلند بلند داد زدم عععع ای بابا استاد جان همون جلسه اول اومدی نسازی که چطور میشه همچین چیزی خب پس هزینه هامون رو شما لطف میکنی یا قراره ایده دیگه ای برای درامدزایی سر کلاس بهمون بدی؟
این جمله نه فقط برای من بلکه برای سایر همکلاسی ها عجیب و غیر قابل هضم بود البته حتی اگه استاد گرامی همچین جمله ای رو هم به زبون نمیاورد برنامه ریزی دانشگاه به قدری افتضاح صورت گرفت که عملا هیچ شرکتی مارو گردن نمیگرفت و اجازه کار کردن نمیداد...
هر چی جلوتر میرفتیم جلساتمون سپری میشد میدیدیم بقیه اساتید هم نظرات مشابهی با این استاد سمی و نساز دارن فقط به زبون نمیارن با تمرینهاشون نشون میدم کت تن کیه!
بذار یکم برم جلوتر سرتو درد نیارم دوران ارشدم بیشتر از اینکه چیزی بدست بیارم چیزایی از دست دادم مثل زمان، انرژی، اعصاب، روان و تزریق حس و حال منفی توسط عوامل دانشگاه که سردسته شون اساتید گرامی بودن...
خب حالا میرسم به دوران سربازی که طبیعتا اون دوران اصلا نمیشه کار کرد البته بجز فریلنسری خدا رو شکر این یکی خصوصا با اومدن کرونا اسمش افتاد سر زبونا با اینکه خیلی قبولش ندارم ولی خب اب باریکه درامدی ما سربازا به شمار میرفت حداقل نسبت به دوران دانشجویی وضعیت مالیم بهتر شد تا اینکه رسیدم به پایان خدمت سربازی و اواره و سرگردان از این سایت به اون سایت برای فرستادن رزومه به امید دیده شدن و قدم برداشتن به سوی مرحله جدیدی از زندگی...
از وسط ابان به بعد هر چی اینور اونور رزومه فرستادم و تایم گذشت دیدم یکی یکی در حال رد شدنه ععع چرا اخه؟ درسته اونا دلایلش رو نمینوشتن و باهام شفاف نبودن اما خودم تصمیم گرفتم بشینم یه گوشه و شروع کنم به کالبد شکافی میدونی نتیجه تحقیقاتم در نهایت به کجا رسید؟
رسید به جایی که فهمیدم بلای جونم چیزی نیس جز سابقه، سابقه و سابقه!!! بنظر میرسه به عنوان مشق شب باید حداقل یه صفحه از روش بنویسم قاب کنم روی دیوار تا هر روز جلوی چشمم باشه و ببینمش...
حقیقتا سوالی که واسم پیش اومده و هنوز به جوابش نرسیدم اینه که کسی که 2 سال ارشد خونده و بعدشم 21 ماه سرباز بوده چطور باید وارد بازار کار بشه ایا واقعا سابقه داشتن جزو معیارها و اولویت های اصلی تون محسوب میشه؟ چرا فکر میکنین مثلا اونی که سابقه نداره نمیتونه بهتون کمک برسونه؟ یا برعکس چرا فکر میکنین اونی که مثلا 5 سال سابقه کار داره دقیقا همون طلای نابیه که باید برین سراغش و مال خودتون کنین؟
اینارو نوشتم تا بلکه یکم خالی بشم و اروم بگیرم امیدوارم یه روزی این وضعیت درست بشه و بیام در موردش باهات صحبت کنم مطمئن نیستم فقط نور امید درونم روشنه حتی اگه 1 درصد باشه بازم بهش دل بستم.
