آدرس MAC یا Media Access Control Address یکی از مفاهیم پایه‌ای در دنیای شبکه‌های کامپیوتری است. این آدرس به عنوان یک شناسه منحصر به فرد برای هر دستگاه در یک شبکه عمل می‌کند و به شبکه‌ها امکان شناسایی و ارتباط با دستگاه‌ها را می‌دهد. در این مقاله، به بررسی جامع و کامل این مفهوم می‌پردازیم و نکات کلیدی مربوط به آن را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
آدرس MAC چیست؟
این آدرس یک شناسه‌ی منحصربه‌فرد است که به کارت شبکه (NIC) هر دستگاه اختصاص داده می‌شود. این آدرس به صورت یک رشته‌ی 48 بیتی (6 بایت) بیان می‌شود. و معمولا به صورت هگزادسیمال (ترکیبی از اعداد و حروف) نمایش داده می‌شود. برای مثال، یک آدرس مک می‌تواند به شکل "00:1A:2B:3C:4D:5E" باشد.
این آدرس‌ها توسط سازندگان تجهیزات شبکه تعیین می‌شوند و هر دستگاه در شبکه باید یک آدرس مک منحصر به فرد داشته باشد. به همین دلیل، آدرس مک یکی از پایه‌های شناسایی دستگاه‌ها در شبکه است و به مدیران شبکه کمک می‌کند تا دستگاه‌ها را به‌راحتی در شبکه‌های محلی (LAN) شناسایی کنند.
تفاوت آدرس MAC و IP
یکی از سوالات رایجی که ممکن است برای کاربران پیش بیاید، تفاوت بین آدرس مک و آدرس IP است. هر دو این آدرس‌ها برای شناسایی دستگاه‌ها در شبکه استفاده می‌شوند، اما کاربردها و نقش‌های متفاوتی دارند. آدرس مک، همانطور که اشاره شد، به هر دستگاه اختصاص داده می‌شود و در سطح لایه‌ی دوم مدل OSI (لایه‌ی پیوند داده) کار می‌کند. این آدرس به صورت سخت‌افزاری در کارت شبکه تعبیه شده و تغییر آن به‌صورت عادی امکان‌پذیر نیست.
آدرس IP، از طرف دیگر، یک شناسه‌ی منطقی است که به دستگاه‌ها در لایه‌ی سوم مدل OSI (لایه‌ی شبکه) اختصاص داده می‌شود. این آدرس‌ها می‌توانند توسط کاربران و مدیران شبکه تغییر داده شوند و معمولا برای مسیریابی بسته‌های داده در شبکه استفاده می‌شوند. به عبارت ساده‌تر، آدرس مک، آدرس فیزیکی دستگاه در شبکه است. در حالی که آدرس IP آدرسی است که به دستگاه اختصاص داده می‌شود تا بتواند با سایر دستگاه‌ها در شبکه (به خصوص اینترنت) ارتباط برقرار کند.
