دانلود فیلتر شکن قوی و پرسرعت ، دانلود فیلترشکن قوی برای اندروید ، این کلماتیه شاید هر روز توی گوگل سرچش کنی اما من بهترین فیلترشکن را به شما معرفی کنم ، برای جمع آوری دیتاهای این مقاله زحمات زیادی کشیده شده است و سعی بر آن داشته ام تا فیلترشکن پرسرعت و قوی را برای اندروید به شما عزیزان معرفی کنم (خواهشمندم این مقاله را به اشتراک بگزارید و از من حمایت کنید )
لینک دانلود فیلترشکن قوی
این لینک ها به صورت منظم عوض می شوند ، با توجه به کارکرد اپلیکیشن مربوطه و حفظ حریم کاربران ، کلیه اپلیکیشن ها را قبل از معرفی ، به صورت کامل آنالیز می کنیم
اگر هدفت فقط دانلود فیلترشکن بود همون بالا روی لینک ها کلیک کن و دانلود کن و اگه میخوای بدونی فیلترشکن چیه و چجوری کار میکنه بیا تا با هم یه بررسی کاملی روش داشته باشیم

فیلترشکن یا شبکه خصوصی مجازی (VPN) راهی است برای ایجاد یک تونل رمزگذاریشده بین دستگاه شما و یک سرور دیگر در اینترنت. نتیجه؟ دادههای شما در مسیر خوانده نمیشوند و آیپی عمومیتان میتواند از دید وبسایتها تغییر کند. VPN ذاتاً برای گسترش امن یک شبکه خصوصی روی شبکه عمومی طراحی شده و بر پایه پروتکلهای تونلینگ کار میکند؛ برنامهها نیازی به تغییر ندارند و ترافیک از داخل تونل عبور میکند.
نکتهی مهم: VPN لزوماً ابزار ناشناسسازی مطلق نیست؛ اما با رمزنگاری و تمامیت پیام (Confidentiality/Integrity) سطح خوبی از حریم خصوصی در بسترهای ناامن مثل وایفای عمومی میدهد.
امنیت در وایفای عمومی: کافهها/فرودگاهها معمولاً تفکیک رمزگذاری سراسری ندارند؛ VPN در این شرایط تونلی امن ایجاد میکند. هرچند امروزه بخش بزرگی از ترافیک وب با HTTPS رمزگذاری میشود، VPN همچنان لایهی اضافهی محافظت و تغییر آیپی میدهد
حفظ حریم خصوصی در برابر ارائهدهندهی اینترنت (ISP): مسیر ترافیک شما از داخل تونل میگذرد و جزییات محتوا برای ISP قابل مشاهده نیست.
دسترسی منعطف از راه دور: ذات تاریخی VPN همین بوده—دسترسی ایمن به شبکهی خصوصی (مثلاً شبکهی سازمان).
عبور از محدودیتهای منطقهای/فیلترینگ: برخی سرویسها/وبسایتها موقعیت جغرافیایی را محدود میکنند؛ VPN میتواند مسیر را از کشوری دیگر نشان دهد. (رعایت قوانین محلی بر عهدهی کاربر است.)

ساده، سریع و امن؛ با کد کمحجم و طراحی مدرن، گزینهی محبوب موبایل و دسکتاپ است.
بسیاری از سرویسهای مطرح از آن استفاده میکنند و در عمل سربار کمتری از OpenVPN دارد.
قدیمی اما همهفنحریف؛ انعطاف بالا، پیادهسازیهای گسترده، و سازگاری عالی با فایروال/شبکههای شرکتی.
از نظر سرعت معمولاً کندتر از WireGuard است، بهخصوص روی موبایل یا سختافزار ضعیف.
راهاندازی سریع اتصال و پایداری خوب هنگام جابهجایی بین وایفای/دیتا (Roaming).
جمعبندی سریع: اگر سرعت/پینگ اولویت است، معمولاً WireGuard برنده است؛ اگر سازگاری/انعطاف میخواهید، OpenVPN انتخاب مطمئنتریست؛ برای موبایل و سوییچ دائم وایفای/دیتا، IKEv2 عالی است.
پروتکل مهم است: در تستها و تجربهی صنعت، WireGuard عموماً Throughput بالاتری نسبت به OpenVPN میدهد (سربار کمتر).
فاصلهی جغرافیایی مهم است: هرچه به سرور نزدیکتر باشید، تاخیر کمتر و سرعت بهتر میشود. (قاعدهی کلی شبکه)
ازدحام سرور و کیفیت زیرساخت: حتی بهترین پروتکل روی سرور شلوغ کند میشود.
HTTPS vs VPN: تقریباً همهجا HTTPS فعال است، اما VPN لایهی اضافهی تونل میافزاید؛ توازن بین امنیت/حریمخصوصی و اندکی سربار طبیعی است.
وقتی به VPN وصل هستید اما درخواستهای DNS همچنان از DNS ISP شما رد میشوند، یعنی نشت DNS رخ داده و وبسایتها/ISP میتوانند دامنههایی که میبینید را ببینند. راهحل: DNS امن داخل اپ، یا تنظیم دستی DNS، یا فعالسازی «Block outside DNS». Fortinet
برخی شبکهها با الگوهای TLS/رفتاری میکوشند ترافیک VPN را تشخیص دهند (TLS/JA3 Fingerprinting یا الگوهای TCP کپسولهشده). این بحث پیشرفته است اما دانستنش مفید است؛ گاهی تغییر پورت/پروتکل/Obfs میتواند کمک کند.
Kill Switch: اگر اتصال VPN قطع شد، اینترنت را میبندد تا آیپی واقعی لو نرود—برای استریم/دانلود حساس حیاتی است. (بسیاری از سرویسهای بهروز این ویژگی را دارند.)
Split Tunneling: انتخاب میکنید کدام اپها از VPN بروند و کدام مستقیم.

دو راه رایج دارید:
A) نصب اپ رسمی VPN (سادهترین راه):
دانلود از منبع معتبر → ورود/اتصال → انتخاب پروتکل (ترجیحاً WireGuard یا IKEv2) → فعالسازی Kill Switch و DNS امن.
B) تنظیم دستی در اندروید (بدون اپ اختصاصی):
اندروید بهصورت بومی VPN را پشتیبانی میکند (نسخهها متفاوتاند). مسیر کلی: Settings → Network & Internet → VPN → Add VPN، سپس سرور، نوع پروتکل، نام کاربری/کلید را وارد کنید. جزئیات میتواند با نسخه/سازنده متفاوت باشد.
نکتهی طلایی: اگر تعویض وایفای/دیتا زیاد دارید (مثلاً مترو/خیابان/کافه)، IKEv2 به خاطر مذاکرهی اتصال سریع و پایداری Roaming انتخاب خوبیست
نسخههای رایگان اگر از برند معتبر باشند، برای کارهای سبک مناسباند (وبگردی روزمره، آموزش، شبکههای اجتماعی) ولی معمولاً محدودیت کشور/سرور/پهنایباند یا ویژگی دارند. نمونههایی از گزارشهای اخیر نشان میدهد بعضی فریها Kill Switch و Split Tunneling هم ارائه میدهند، هرچند سرعت/ثبات قابلپیشبینی نیست.
نسخههای پولی معمولاً شبکهی گستردهتر، پشتیبانی سریعتر و سرعت پایدار میدهند. برخی راهنماهای صنعتی ۲۰۲۵ نیز سرویسهای برتر را بر اساس سرعت/امنیت/استریم رتبهبندی میکنند (برای تحقیق بیشتر مفید است).
گزینهی سوم—خودمیزبان: با ابزارهایی مثل Outline میتوانید VPN شخصی روی سرور خودتان بسازید؛ کنترل دادهها دست خودتان است، هرچند مسئولیت فنی و نگهداری هم با شماست.
پروتکل مناسب: WireGuard برای سرعت، OpenVPN برای سازگاری، IKEv2 برای موبایل/روومینگ.
Kill Switch / DNS امن / IPv6: الزامی برای امنیت عملی.
No-Logs معتبر و شفافیت: بهویژه اگر با دادههای حساس کار میکنید (گواهی/ممیزی مستقل امتیاز مثبت است).
سرورهای نزدیک جغرافیایی: برای پینگ و سرعت بهتر.
پشتیبانی و بهروزرسانی منظم اپ: حیاتی برای سازگاری با شبکهها/OS.
امکانات پیشرفته اختیاری: Split Tunneling، App Lock، Auto-connect روی وایفای عمومی، بایپس اپها.
سرور نزدیکتر را انتخاب کنید.
پروتکل را عوض کنید: از OpenVPN → WireGuard یا IKEv2 سوییچ کنید و تست بگیرید.
بازبینی MTU/Fragmentation (پیشرفته): اگر Packet Loss دارید، MTU پایینتر گاهی معجزه میکند.
شلوغی ساعت اوج را دور بزنید: سرورها در ساعات پرترافیک کندترند.
اپ را بهروز نگه دارید: نسخههای جدید، بهینهسازیهای سرعت/پایداری دارند.

اتصال اینترنت/اعتبارنامهها را چک کنید.
سرور/پروتکل را عوض کنید و اپ را ریاستارت کنید.
در ویندوز، TAP/WireGuard Adapter را Remove & Reinstall کنید.
در روتر، VPN Passthrough/فایروال را بررسی کنید.
Kill Switch را موقتاً خاموش/روشن کنید و تست بگیرید.
اگر هیچکدام جواب نداد، بهروزرسانی نرمافزار/OS و مستندات رسمی را ببینید.
حتی وقتی تونل امن است، الگوی ترافیک میتواند برای بعضی شبکهها قابلتشخیص باشد (Fingerprinting). تغییر پروتکل/پورت/Obfs و نگهداشتن اپ بهروز کمک میکند.
HTTPS گسترده است اما VPN لایهی اضافهای از امنیت و انعطاف میدهد—بهخصوص روی شبکههای عمومی یا برای تغییر مسیر آیپی
به VPN وصل شوید.
در مرورگر «what is my IP» را جستوجو کنید—کشور/آیپی باید تغییر کرده باشد.
یک ابزار DNS Leak Test اجرا کنید؛ اگر DNS شما هنوز روی ISP است، تنظیمات DNS امن/داخل اپ را فعال کنید یا DNS سفارشی بدهید.