با توجه به نقش اساسی که اینترنت در حال حاضر در زندگی روزمره ما ایفا می کند، به راحتی می توان فهمید که چرا هر شرکت مخابراتی پیشنهادات جدیدی را برای بهبود اتصال و تامین ظرفیت داده تبلیغ می کند. با این حال، قبل از ایجاد هرگونه تغییر در تنظیمات اینترنت، مهم است که بدانید دقیقاً چه گزینه هایی را می توانید دریافت کنید.
از آنجایی که نور به سرعت حرکت می کند، با سرعتی در حدود 186000 مایل (300000 کیلومتر) در ثانیه، اتصالات فیبر نوری با محدودیت های اعمال شده توسط کابل و اتصالات اینترنت DSL محدود نمی شوند. اگر به دنبال افزایش سرعت و ظرفیت هستید، اینترنت فیبر نوری بهترین راه برای رفتن است. اما تصمیم گیری در مورد اینکه چه نوع اینترنت بخریم به همین جا ختم نمی شود. همچنین باید تعیین کنید که آیا دسترسی به اینترنت شما باید پهنای باند باشد یا اختصاصی. بیایید نگاهی دقیق تر به تفاوت های بین این دو گزینه بیندازیم تا انتخاب شما را بسیار آسان تر کند.
اتصالات اینترنت پهنا باند به شبکه های مشترک اشاره دارد. با پهنای باند، اساساً دسترسی به اینترنت خود را با سایر مشتریان ارائه دهنده مخابراتی خود به اشتراک خواهید گذاشت. در حالی که امنیت شبکه را با این گزینه قربانی نمی‌کنید، ممکن است مجبور شوید سرعت‌های پایین‌تری را تحمل کنید (مخصوصاً در زمان‌هایی از روز که استفاده از اینترنت مکرر است و زمان اوج مصرف). این به این دلیل است که پهنای باند اینترنت باند پهنی که به شما ارائه می‌شود نشان‌دهنده حداکثری است که به آن می‌رسید. به عبارت دیگر، هیچ تضمینی وجود ندارد که اتصال اینترنتی شما واقعاً به این آستانه برسد. سرعت آپلود نیز با دسترسی به اینترنت پهن باند کندتر است. هر دوی این عوامل می تواند برای مشتریان بسیار ناامید کننده باشد. علاوه بر این، در دسترس بودن سرویس اینترنت پهن باند می‌تواند بسته به مکان بسیار متفاوت باشد، که می‌تواند دستیابی به اتصال داده و ظرفیت کافی را برای کاربران مسکونی و تجاری به چالشی تبدیل کند.
از آنجایی که پهنای باند بسیار مقرون به صرفه است، بسیاری از کاربران اینترنت مایلند که سرعت های بالقوه بالاتر را برای مقرون به صرفه بودن مالی بیشتر قربانی کنند. نکته مهم دیگری که باید به آن توجه داشت این است که مشتریان تجاری ممکن است نتایج بهتری نسبت به مشتریان مسکونی با این نوع اتصال اینترنتی داشته باشند. علاوه بر این، دسترسی به اینترنت پهنا باند را می توان از طریق روش های مختلفی به دست آورد. علاوه بر اتصالات فیبر نوری، گزینه هایی مانند بی سیم، ماهواره، کابل و DSL نیز می توانند مورد استفاده قرار گیرند که این گزینه را برای برخی از مشتریان کمی متنوع تر می کند.
در مقابل دسترسی پهنای باند، دسترسی اختصاصی (DIA) است که به پهنای باندی اشاره دارد که به طور خاص برای یک اتصال محدود رزرو شده است. مشتریان اختصاصی اینترنت به جای اشتراک‌گذاری آن ارتباط با سایر افراد که از همان ارائه‌دهنده اینترنت استفاده می‌کنند، اتصال جداگانه خود را دارند و بنابراین ظرفیت اتصال بهتر و ایمن‌تری دارند.
با دسترسی اختصاصی، میزان پهنای باندی که دریافت می کنید توسط قرارداد خدمات شما تضمین می شود. به عبارت دیگر، شما همیشه به اتصال داده و ظرفیتی که در ابتدا با اپراتور مخابراتی توافق شده بود، دسترسی خواهید داشت.
اگرچه دسترسی به اینترنت اختصاصی کمی گرانتر از دسترسی به اینترنت پهن باند است، اما این گزینه هزینه بیشتری را برای شما به ارمغان می آورد. به طور کلی، اینترنت اختصاصی بسیار قابل اعتمادتر و امن تر از پهنای باند است. این بدان معناست که مشتریان تجاری به‌جای محدود شدن توسط محدودیت‌های اینترنت، می‌توانند به راحتی با مصرف‌کنندگان خود از راه دور گفتگو کنند، فایل‌های مهم را در زمان کمتری دانلود کنند و به طور قابل‌توجهی بهره‌وری روزانه داشته باشند. و هنگامی که از یک اتصال اینترنتی اختصاصی در خانه استفاده می کنید، هرگز با سرعت پایین آپلود قطع یا ناامید نخواهید شد، حتی در دوره های اوج استفاده.
با هر یک از این گزینه های اتصال، اینترنت از طریق فیبر نوری می تواند به راحتی برای دسترسی به شبکه جهانی وب استفاده شود. در حالی که انتخاب کاملاً به شما بستگی دارد، واضح است که سرعت، قابلیت اطمینان و امنیت برای اکثر کاربران اولویت اصلی است.
