خشکسالی روانی به شرایطی گفته می شود که در آن فرد هیچ گونه انگیزه و یا ذوقی برای روزهای آینده و حتی روزهای فعلی خود ندارد. بنده با 31 سال و 4 ماه سن دچار یک خشکسالی روانی فروپاشیده ای هستم که فکر می کنم از 10 سال پیش شروع شد و امروز 23 دی ماه در نقطه عطف خود قرار گرفت.
این روزها تقویم را بیشتر از هر چیزی در آغوش می گیرم...
لحظه شماری تا رسیدن سال جدید پایان ندارد
ترسم اینه خود قبل از پایان سال پایان یابم
که البته بعید است
دقیقا 2 ماه تا پایان سال 1402 مانده است
البته اگر آن 3 روز آخر سال را در نظر نگیریم
شب ها راحت نمی خوابم
از لحاظ جسمی و روحی به یغما رفته ام
کاش کسی بیایید و بگوید چگونه باید تحمل کنم
تحمل دوماه
کاش کسی بیاید و بگوید که بابا دختر 2 ماه که چشم بر هم زدنی می گذرد...
کاش کسی بگوید چیزی به پایان نمانده است...
کاش کسی بگوید آن قدرا هم سخت نیست
تو سخت می گیری
....
