چه بگویم
درست 200 روز است که در اسارت یک محیط کاری مسموم با مسئولیت های سنگین و خسارات جانی و مالی مشغول به کار شده ام
یک سفته 40میلیون تومانی و تعهدی که قرار بود تا پایان هفته آینده تمام شود و انگار خیر تمامی ندارد!
بگذریم
از جانم برایت می نویسم
سال سختی بود سخت که چه عرض کنم به موازات جان و روانم گذشت
این روزها که تمام شود
می خواهم زندگی کنم
زندگی را از نو شروع کنم
تا مدتی نمی خواهم درگیر هیچ چیز باشم
از شبکه های اجتماعی گرفته تا مسافرت و دورهمی و هزار داستان دیگه
دیلت اکانت و یا حذف موقت شبکه ها رو شاخشه
رفتن به فیشیال و ارایشگاه و ورزش و کلاس هنری جزو اصلی ترین برنامه های منه
همراه با یک برنامه رژیم کتوژنیک که نجات دهنده من است!
امروز مردی را دیدم خسته از زندگی که قرار بود جایگزین این پوزیشن شغلی من شود
نمی دانم چگونه بگویم از کجا بگویم که مرد!!! اینجا آخه!
چیزی نگفتم شاید هم لازم بود که نگم
هیچی برام مهم نیست
واقعا می خوام خودمو بردارم و برم سراغ زندگیم
انگار این 200 روز اسارت لازم بود تا بفهمم انسان باید چه شکلی باشد
انسان باید چگونه رفتار کند چگونه زندگی کنم
راستی کلاس زبان رو یادم نره که بگم سریع و فوری این کلاس زبان مهربان را در آغوش می گیرم که راه نجات است!؟ نمی دانم شما بگویید
خیلی وقت است زندگی نکرده ام
خیلی وقت است
فقط می خوام زندگی را در آغوش بگیرم و تمام
