بسم ربّ)
لیلی.
میشه نظراتتون رو بگین:)
روانشناس نیستم نه در این حوزه مطالعه خاصی انجام میدم پس نظر شخصی خودمه پس نمیگم حرفام اثبات علمی داره و...
ولی خاستم تجربه هامو درمیون بزارم
معمولا روانشناسا میگن اختلاف سنی دختر پسر باید بین ۴تا ۷باشه
ینی این زوج ها ب نسبت زندگی موفق تری دارند
خوب من هم کاملا باهوشون موافقم
ولی سن تنها ملاک خوشبختی نیست
و حتی سن نشون دهنده این نیست که مثلا فلانی ۳٠سال سن داره پس حتما عاقل بالغه
خیر.
ما تو زندگی افرادی رو دیدیم که با اختلاف سنی زیاد خیلی هم خوشبخت هستن
مهم ترین دلیل خوشبختی شون هم اینه با اینکه هر دوشون از دو دهه مختلف و دوزمان متفاوت هستن ولی درک میکنن همو_کوتاه میان تو بسیاری از مسائل_تو همه امور پایه هستن و یک دیگرو تنها نمیزارن خلاصه که جوری رفتار میکنن که انگار همسن سال هم هستن
و
ما علاوه بر بلوغ جسمانی باید به بلوغ عاطفی هم برسیم
بزرگ شدن که فقد به قد قواره پیداش خصوصیات زنانگی و مردانگی نیست که
ما باید روح مون هم بزرگ بشه
خلاصه تو ازدواج دقت کنید فرد به بلوغ عاطفی رسیده یانه
دوم اینکه تو باید همسرتو همون جوری که هست قبول کنی و انتظار تغییر در اینده رو نداشته باشی
ادما ب هیچ وجه تغییر نمیکنن شاید مدتی خودشون را با شرایط وفق بدن ولی بعد مدتی برمیگردن به پله اولشون
سوم اینکه وقتی وارد یک رابطه مشترک میشی اصلا و ابدا
خانواده رو دخالت نده تو زندگی مثلا من خودم ب شخصه اوایل رابطه ام ب من میگفتن ب مرد جماعت زیاد رو نده پیگیر نباش هرچقد دور تر باشی بهت نزدیک میشه
و من با این کارام همسرمو از خودم دور میکردم
منظورم اینه خودت بهتر از هرکسی همسرتو باید بشناسی پس راه حل دست خودته مثلا خودت بببن همسرت با محبت بهت نزدیک میشه یا با دوری کردن؟
خلاصه:)
دراخر سن ازدواج مخصوصا برا دختر خانوما بالای ۲٠باشه
چون نوجوانی حساس ترین مرحله است و افراد تعادل روحی ندارن یه روز شادن یه روز افسرده
و همچنین با همسرشون یه روز خوبن یه روز بد و بنظرم میتونه ویران کننده باشه
نظر و تجربه شما رو هم ببینیم بد نیست:))
نظراتتون کامنت شه پلیز?
