فاطیما اکبرزاده
فاطیما اکبرزاده
خواندن ۳ دقیقه·۱ سال پیش

هنر جنگ دانشگاه سوهانک

اشنایی با دفاع مقدس با تدریس استاد علی اکبر حسنوند کلاس دوشنبه ۹:۱۰ صبح

موضوع تحقیق: تحلیل و نقد فیلم درخت گردو بر اساس حملات شیمیایی

دانشجو: فاطیما اکبرزاده


بازیگران:

پیمان معادی

مینو شریفی

مهران مدیری

مینا ساداتی

هانیه غلامی

کوروش تربت زاده


کارگردان: محمد حسین مهدویان


بهتر بود اول فیلم بنویسد: "تماشای این فیلم به تمام مردم ایران توصیه نمی‌شود... یا به کسانی که هر سنی هستند و قلب دارند توصیه نمیشود!"

اما نوشته بود: "این فیلم بر اساس داستان واقعی است". که ای کاش ننوشته بود.
این فیلم درباره ی بمباران شیمیایی سردشت توسط صدام حسین است.
فاجعه ای تاریخی که سرنوشت بسیاری از انسان ها را برای همیشه تغییر داد.

محمدحسین مهدویان کارگردان پرکار سال های اخیر سینمای ما که آثاری مانند «ایستاده در غبار» و «ماجرای نیمروز» را در کارنامه اش ثبت کرده است

او در درخت گردو دوباره به سبک فیلمسازی موردعلاقه ی خود که مستند گونه است بازگشته. فیلم جدید او ادامه‌ ای است بر آثار مستند گونه ی قبلی اش و این بار داستان درباره ی بمباران شیمیایی سردشت است.

اما از مشکلات فیلم این بود که سکانس های دراماتیکش از اول فیلم شروع و کم کم محو میشوند، به طوری که تماشاچی وقت نمیکند تا با کارکتر به خوبی اخت پیدا کند و اشنا بشود و آنرا درک کند.

به یکنواخت بودن ریتم و روند و نوع نگاه مهدویان می پردازیم.
نمیشود که کارگردان بازهم با همان نگاه "ایستاده در غبار" بیاید "لاتاری" بسازد یا با همان نگاه "ماجرای نیمروز" بیاید "درخت گردو" را بسازد.
هدف مهدویان نمایش یک فیل مستندگونه بوده تا یک ملودرام

واقعه‌ای که از آن به‌عنوان نخستین مورداستفاده از سلاح‌های شیمیایی در جنگ یاد می‌شود
در این واقعه بیش از  100 نفر کشته و حدود 8000 هزار نفر نیز مجروح شدند که تا به امروز نیز عوارض استشمام گازهای شیمیایی در ریه آنها دیده میشود.
پرداختن به این سوژه، ایده ی بسیار بکری بود که محمدحسین مهدویان می‌ توانست بر اساس آن فیلمی تأثیرگذار بسازد اما نتیجه کار کمی ناامیدکننده است که حتی مخاطب می‌تواند در میانه فیلم از دیدن آن گویی پشیمان شود

میتوان گفت که بزرگترین مشکل فیلم «درخت گردو» قطعاً فیلمنامه ی آن است.
فیلمنامه‌ای که در آن شخصیت‌ها ساخته نمیشوند و تاکید فیلم بر نمایش زجر و درد قربانیان سلاح شیمیایی است.
به همین دلیل است که فیلم جدید مهدویان تبدیل به شکنجه ی روحی و روانی مخاطب میشود بدون آن که قصه در آن گسترش خاصی پیدا کند.

«درخت گردو» قرار است حول محور شخصیت قادر باشد. پدری که تمام اعضای خانواده‌اش را در بمباران شیمیایی از دست‌داده و به‌ نوعی زندگی برای او به پایان رسیده است
مهدویان به‌جای پرورش شخصیت‌های داستان آنها را به حال خود رها کرده و در عوض با استفاده از موسیقی و تصاویر اسلوموشن، قصد داشته پیامش را به مخاطب انتقال دهد و دست روی فشردن قلب مخاطب بگذارد

بااین‌حال بازی پیمان معادی در نقش اصلی یکی از نقاط قوت فیلم محسوب می‌شود.
بازیگری که در یکی از چالش‌ برانگیزترین نقش‌ آفرینی‌های دوران بازیگری‌ اش موفق عمل کرده و صحنه را از آن خود می‌کند.
حضور مهران مدیری نیز یکی از علامت سؤال‌های بزرگ فیلم است که احتمالاً به دلیل بازاریابی و تبلیغات از وجود او در فیلم بهره‌مند شده‌اند . مهران مدیری بازی خوبی از خود ارائه داده اما بااین‌حال نتوانسته ارتباط عمیقی با شخصیت و فضای آن دوران و داستان فیلم برقرار کند و صرفاً تجربه قبلی بازیگری و اجرای او بوده که توانسته از سقوط شخصیت دکتر جلوگیری نماید.


استاد علی اکبر حسنونددرخت گردوهنر جنگ
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید