اوایل که شروع به نوشتن کرده بودم، میان چیزهایی که می نوشتم نوعی تفکیک انجام می دادم. شاید در روز بیشتر از پنج هزار کلمه در فایل های جدا می نوشتم اما فایلی که مربوط به هزارکلمه های من بود بیشتر از سیصد کلمه هم نمی شد. راستش نمی دانستم در فایل هزارکلمه چه باید بنویسم.
بعدها که استاد شاهین کلانتری، تکنیک ها و ایده های جدیدتری برای نوشتن ارائه داد، دیدم تمام زمانم صرف نوشتن می شود. هزارکلمه در مونولوگ ها، هزار کلمه در نمایش نامه ها و گفت و گوهای میان شخصیت ها، بیش از هزارکلمه در نوشتن خرده خاطرات و داستانک های کوچک و بازهم هزارکلمه روی داستان اصلی که انگار هیچ وقت قرار نیست به انتها برسد. روزهای اول دلنوشته ها و نوشتن روزانه هایم به زحمت هزارکلمه می شد و گاهی آنقدر چرند می نوشتم که به یک حرف مفید برسم و دست آخر هم رسیدن به آن امر، برایم چندان میسر نبود. اما هر روز بیشتر از روز قبل نوشتم. بی آنکه لحظه ای دلسرد شوم. مسیر پیش رویم چندان هموار نبود. گاهی هیچ چیزی به مخیله ام خطور نمی کرد. اما همان طور که استاد گفته بود می نوشتم تا در حین نوشتن ایده ها را بیابم. گاهی خود را چنان ضعیف و تازه کار احساس می کردم که می خواستم دست از کار بکشم. اما به خودم قول داده بودم که ثابت قدم باشم و این دوره را با تمام سختی های و موانع ذهنی که برایم ایجاد شده بود به پایان برسانم. حالا می بینم دوره را به پایان نرسانده در دوره های مرتبط با همین دوره هم شرکت می کنم و هر روز کمی بیشتر از روز قبل می نویسم. حالا دیگر هزار کلمه نمی نویسم. شاید روزی 5 هزار یا بیشتر هم بنویسم و بالاخره از میان این کلمات چیز بدرد بخوری هم برای انتشار پیدا می شود.
نشستن روی صندلی و نوشتن برای سی دقیقه بی آنکه حرکتی بکنم اوایل امری محال بود اما حالا گاهی ساعت ها بی آنکه متوجه باشم و گذر زمان ر احساس کنم می نویسم و آنقدر برایم این کار لذت بخش شده است که هیچ میلی به ترک آن ندارم.
قبل از شروع دوره فردی بودم که حصاری بزرگ دور خودم کشیده بودم و از ارتباط با ادم های دیگر دچار وحشت و هراس می شدم. اما نوشتن و شناخت دوستان جدید، مرا به بیرون از حصار کشاند. حالا شوق خواندن نوشته های دوستان و شناخت بیشترشان از خلال نوشته هایشان مرا ز این حصار بیرون آورده است.
قبل از راه اندازی سایت و وبلاگ گاهی چند کلمه ای را در فضای اینستا با دوستانم به اشتراک می گذاشتم اما حالا همیشه مطلبی را برای ارائه در سایت یا وبلاگ شخصی ام دارم.
نوشته شده توسط لیلا علی قلی زاده (توکا)
