یک گلدان به شکل دخترکی که دست هایش را زیر چانه گذاشته است در خانه داریم، دخترکم آن را پسندیده بود، از همان اول که آن گلدان با گل هایش که حتی اسمش را هم یادم نیست به خانه مان آمد، پیش خودم گفتم این گلدان ساخته شده است برای پوتوس، برگ های پوتوس بزرگ و بلند شود و چون گیسوی دخترک از دو طرفش اویزان شود. گلدان مدتی حالش خوب بود اما از بس دخترکم عاشقانه او را آبیاری کرد ریشه گل ها پوسید و مجبور شدیم گل دیگری را در آن بکاریم و من اینبار پوتوس را در گلدان کاشتم. مدتی گذشت برگ ها و ساقه ها بلند و بزرگ شدند و گیسو حقیقتا گیسو شد. حالا دخترک دلبر همان طور که دست هایش را زیر چانه گذاشته است، در حالیکه طره ای از موهایش روی یکی از چشم هایش افتاده از میان گل های دیگر به من لبخند می زند و بابت گیسوان زیبایش از من تشکر می کند.
