مفروضات حسابداری چه است؟ چرا ما یحتاج میباشد مفروضات حسابداری را بدانیم؟
منشا و مبنا اصول حسابداری و مبنای تنظیم شکلهای مالی را تشکیل میدهند. هر مورد از مفروضات حسابداری قادر است منشا یک یا این که یکسری اصل حسابداری باشد کهاین مفروضات عبارتند از:
فرض تفکیک شخصیت
به این معناست که برای هر موسسه، شخصیتی جدا از صاحب و مالک ( مالکان) آن، همینطور از دیگر شرکتهای جانور در جامعه در حیث گرفته میگردد.
فرص تداوم عمل
به این معناست که عملیات موسسه در آینده قابل حدس میباشد و تداوم خواهد داشت و قصدی برای انحلال یا این که توقف کار آن نیست.
فرض عصر مالی
باتوجه بهاینکه حاصل حقیقی عملیات هر موسسهای را تنها میقدرت در نقطه پايان اجرای عملیات آن و بعد از وصول مطالبات، فروش میزان دارایی ها و اجرای تعهدات و پرداخت بدهی ها به صورت ظریف و قطعی گزینش کرد؛ لذا استعمال کنندگان از داده ها مالی نمیتوانند جهت کسب اطلاعات تا آن فرصت تفکر نمایند. به این ترتیب، قدمت زمانبر یک موسسه به زمانهای وقتی هم اندازه کوتاه خیس که معمولا یک ساله میباشد تقسیم میگردد و برای هر عصر گزارشهای مالی غیر وابستهای ارائه میگردد.
فرض تعهدی
بر پایه ی این فرض پایین بنایی در حسابداری، درآمدها به محض تحقق و هزینه ها به محض اجبار، سوای دقت به فرصت اخذ یا این که پرداخت وجه عیب گیری مربوط شناسایی و تصویب میشوند.
فرض پیمانه (پول)
به این معناست که اثر ها نتیجه ها همگی معاملات و عملیات مالی موسسه می بایست بر حسب پول اندازه گیری و گزارش خواهد شد.
معرفی اصول حسابداری
اصول حسابداری مشتمل بر قواعد کلی میباشد که مبنای عمل در همه فرآیند اجرای عملیات حسابداری میباشد و این اصول عبارتند از:
اصل بهای آحاد گردیده
به موجب این اصل، مجموع رویدادهای مالی با بهای مجموع گردیده در تاریخ وقوع تصویب در شکلهای مالی منعکس می گردند و در حالتی که در آینده بها مبلغی آنها ارتقاء یابد، این ارتقاء شناسایی و تصویب نمی شود. در استفاده این اصل، بهای مجموع گردیده بودجه ها بر پایه ی بها انتقاد یا این که متساوی ارزش انتقاد اندازهگیری میگردد.
اصل تحقق درآمد
بر پایه ی این اصل، درآمدها سوای دقت به مجال اخذ وجه انتقاد مربوطه در طی تحقق شناسایی میشوند.
اصل انطباق هزینه ها با درآمدها
مبتنی بر این اصل، برای اندازه گیری منفعت هر عصر می بایست مخارج هر زمان با درآمدهای به عبارتی زمان تقابل نماید. به عبارت دیگر، برای گزینش فایده هر عصر می بایست هزینه هایی که برای کسب درآمدهای به عبارتی زمان زور گردیده اند را از درآمدها کسر نمود.
اصل افشای حقایق
بر پایه ی این اصل بایستی کلیه اطلاعاتی که به گونه ای میتواند در تصمیمگیری به کارگیری کنندگان از داده ها مالی تاثیرگذار باشد در متن شکلهای مالی یا این که در یادداشت های یار فاش خواهد شد.
شناخت با میثاق های حسابداری
یا این که اصول محدودکننده حسابداری در واقع اثر تعدیل کننده بر حسابداری و گزارشگیری مالی دارا هستند و عبارتند از:
فزونی منافع بر هزینه های
مقصود گزارشگری مالی خریدن داده ها موردنیاز برای تصمیم گیری میباشد. البته هزینه های تهیه و تنظیم این داده ها نباید بر منافع آن فزونی یابد . به عبارت دیگر به دست آوردن داده ها حسابداری می بایست مقرون به صرفه باشد. اما انتخاب منافع و هزینه های تهیه و تنظیم داده ها حسابداری تا حدودی یک دستور فرضی میباشد و سنجش و اندازه گیری ظریف آن ها مباحثی را بر انگیخته میباشد.
اصل اهمیت
مبنی بر این میثاق، در خصوص مبالغ و اقلامی که بنابر حالت، اطراف و تلاش موسسه جزیی و ناچیز محسوب می گردند میاقتدار از ایفا ظریف اصول حسابداری پرهیز کرد.
اصل محافظه کاری
به این معناست که در موقعیت پیچیدگی، ایفا قضاوت برای جاری ساختن برآورد به گونه ای شکل گیرد که درآمدها یا این که بودجه ها بیشتر از واقع و هزینه ها یا این که بدهی ها کمتر از واقع ارائه نشود.
مختصات صنعت
مبتنی بر این میثاق، در مواقعی که در یک صنعت خاص شواهد روشنی در امر با عملیات ویژه آن وجود دارااست که بکارگیری خط مش های استثنایی حسابداری میتواند از حیث سودمندی اثر گذار واقع گردد. تعدیل اصول پذیرفته گردیده حسابداری مجاز شناخته گردیدهاست.
برخی از صنعت های که روش های خاص حسابداری در آنها انجام می گردد عبارت اند از: پیمانکاری، بانکداری، بیمه و غیره مورد نیاز به یاد آوری میباشد که در استانداردهای حسابداری، سودمندی داده ها را به «مربوط بودن» و « قابل متکی بودن» بودن هم مطرح میباشد. در پست های بعدی به طور های مالی و یادداشت های یار می پردازیم.