اولین باری که اومدم اینجا ۲۰ سالم بود و الان تقریبا چهارسالی میگذره. با توصیه استادمون یه اکانت ساختم و اون روز نمیدونستم قراره اینجا موندگار بشم. یکی از فانتزی های دوران کودکیم وبلاگ نویسی بود که هیچوقت نشد امتحانش کنم، اما ویرگول تقریبا یک تجربه نزدیک و دلچسب بود و من شروع کردم به نوشتن متن های طولانیتر از کپشن های اینستاگرام تا افرادی که به این دنیا مربوطتر هستن نوشته های من رو بخونن. ویرگول برای من یعنی مکانی که آدمها بدون داشتن تصوری درباره ظواهر زندگی افراد، افکار خودشون رو به اشتراک میزارن و مینویسن و خونده میشن. چی از این بهتر و شیرینتر! امیدوارم ویرگول روزی به پلتفرمی با میلیون ها کاربر تبدیل بشه که وقتی حرف ازش به میون میاد هرکسی رو بتونی داخلش پیدا کنی. اینم یه متن کوتاه و یهویی به مناسبت هشتمین سالگرد ویرگول. ویرگول جان تولدت مبارک🎉
