دستهای مشغول، مغزهای مشغول میسازند. مشغول نگه داشتن انگشتان کودکان، رشد مغز و همچنین بهبود مهارتهای حرکتی ظریف را تحریک میکند و عضلات قوی انگشتان و دستها پایهٔ خوبی برای مهارتهای مورد نیاز مدرسه مانند نگه داشتن مداد و بریدن با قیچی است. نیازی هم به چراغ چشمکزن یا اسباببازیهای باتریخور گران و پرزرق و برق نیست. برخی از این فعالیتها شامل استفاده از اشیای کوچک هستند، بنابراین قبل از اجازه دادن به کودک برای بازی با چیزی که میتواند خطر خفگی داشته باشد، سن و خلقوخوی او را در نظر بگیرید. چند نمونه از فعالیت های مهارت های حرکتی ظریف را به اختصار توضیح دهیم
شاید بازی کردن با یک کاسهٔ پر از برنج، عدس یا لوبیای خشک شبیه ریختوپاش و کثیفکاری به نظر برسد. اما نگذارید ریختن احتمالی آنها شما را بترساند. این نوع یادگیری عملی باعث کسب تمایز لمسی و آگاهی فضایی میشود.
کشیدن کش پلاستیکی بین دو نقطه، تمرین خوبی برای «گرفتن گازانبری» است. منظور از گرفتن گازانبری، نگه داشتن یک شیء کوچک توسط انگشت شست و اشاره است. اول از همه بدانید که پیشنهاد این بازی را با نظارت و حضور مداوم خودتان میدهیم، چون میخها گاهی ممکن است باعث ایجاد حادثه شوند. همچنین بهتر است این صفحه را دور از چشم کودک بسازید که البته این مورد هم به شخصیت کودکتان ارتباط دارد، به عنوان مثال، این کار میتوانید به یک کودک انگیزه و علاقه بدهد ولی برای یک کودک دیگر ایجاد خطر و شیطنت کند. پس موارد احتمالی را در نظر بگیرید.
برای ساختن این صفحهٔ بازی با کوبیدن تعدادی میخ به یک صفحهٔ چوبی به عرض ۲۵ سانت و ضخامت ۵ سانت، یک تختهٔ کش-میخ بسازید. در هر ۴ سانت از تخته یک میخ بکوبید، طوری که سه چهارم از هر میخ ۲/۵ سانتی از تخته بیرون باشد. حتماً لبههای تخته را سنباده بکشید تا صاف شوند و هرگز کودکتان را هنگام انجام این بازی بدون نظارت رها نکنید تا از ایجاد حادثهها پیشگیری کنید.
با استفاده از رنگها و اندازههای مختلف کشهای پلاستیکی، بچهها میتوانند طرحهایی از خودشان ایجاد کنند و حتی حروف یا اعدادی را شکل دهند. اگر هم نمیخواهید از میخ استفاده کنید، کودکتان میتواند کشهای پلاستیکی را بین انگشتان خود یا دور یک ظرف یا کتابهایش بیندازد.
مرتبسازی مزایای متعددی دارد. برداشتن اشیا، انگشت شست و اشاره را تمرین میدهد و تفکیک اشیا به گروههای مختلف، مهارتهای ریاضی مانند تطبیق دادن، تفکیک کردن و طبقهبندی را یاد میدهد. بچهها میتوانند در مورد نحوهٔ مرتبسازی بر اساس رنگ، اندازه، شکل یا نوع تصمیم بگیرند. برای این بازی، یک سینی با چند ظرف مختلف بیاورید. سینی پخت کاپکیک بیشتر مناسب این کار است. یک کاسه را با تیله، درب بطری، مهره، زنگوله، پیچ و مهره، سکه یا سایر ابزارهای کوچکی که در خانه پیدا میکنید پر کنید.سپس از فرزندتان بخواهید آنها را تفکیک کند. هرچه کودک بزرگتر باشد، میتوانید اشیای بیشتری برای تفکیک به او بدهید. بچههای بزرگتر ممکن است از چالش اضافی مرتبسازی در یک زمان محدود لذت ببرند اما اگر کودکتان کمتر از دو و نیم سال دارد، از اشیای بزرگتر استفاده کنید تا ریسک خفگی را کاهش دهید. ایت فعالیت بهترین تمرین برای مهارت حرکتی ظریف می باشد.
انگشتان کوچک هنگام باز کردن گیرهٔ لباس، با کمی مقاومت مواجه میشوند و این مقاومت باعث تقویت عضلات دست میشود.یک طناب لباس کوتاه به دو سر چیزهایی امن در خانه ببندید. به کودک خود چند گیرهٔ رخت بدهید و وظیفهٔ آویزان کردن لباسهای خیلی سبک و کوچک خودش، مثل جورابها، لباسهای عروسک یا کاردستهای هنریاش را به او بسپارید.
بازی با انبر راه خوبی برای ایجاد مهارتهای حرکتی ظریف است، اما چاپستیکهای چوبی غذاخوری (Chopsticks) میتوانند حتی چالشبرانگیزتر باشند. یک تکهٔ کوچک کاغذ، مقوا یا کارتن را تا کنید و با استفاده از کش پلاستیکی، این تکه کاغذ یا مقوا را بین دو انتهای جای دست چاپستیکها بگذارید و مثل شکل زیر محکم کنید. از کودکتان بخواهید با استفاده از انگشت شست و سبابهاش چاپستیکها را بفشارد تا اشیایی مانند گوش پاککن، توپهای فومی و اشیای کوچک دیگر را برداشته و آنها را به ظروف مرتبسازی منتقل کند. کودکان کوچکتر ممکن است به استفاده از انگشت میانی خود نیز نیاز داشته باشد. با کمی تمرین، کودک شما میتواند به زودی آمادهٔ غذا خوردن با چاپستیک شود.