کودکان و نوجوانان برای یادگیری برنامه نویسی نیازی نیست که خود را یک تکنسین یا یک مهندس بدانند. در حقیقت ، در برنامه نویسی کودکان و نوجوانان ممکن است سریعتر از بزرگسالان برنامه نویسی را یاد بگیرند چرا که از آن لذت می برند و هدف اول آنها پول نیست.
برنامه نویسی یک فعالیت خلاقانه است که هر بچه ای می تواند به آن بپردازد. ممکن است کودک شما علاقه ای به نوشتن الگوریتم های پردازش داده نداشته باشد ، اما ممکن است از ایجاد بازی ها ، برنامه نویسی موسیقی ، طراحی وب سایت یا فقط بازی با کد لذت ببرد.
اگر برنامه نویس نیستید اما می خواهید فرزندتان برنامه نویسی را یاد بگیرد، از جانب خودم از شما تشکر میکنم چرا که با این کار به کشور عزیزمان کمک می کنید. و اگر برنامه نویس هستید قطعا می دانید که نیاز به برنامه نویسی روز به روز در حال افزایش است و فرزندان شما می توانند طلایه دار این مسیر باشند.
چه یک توسعه دهنده نرم افزار باشید و چه سابقه برنامه نویسی ندارید ، در اینجا شش نکته برای کمک به کودکان و نوجوانان برای شروع برنامه نویسی آورده شده است:
1) از اسکرچ برای کودکان استفاده کنید و از سی پلاس پلاس برای نوجوانان استفاده کنید.
اسکرچ یک ابزار برنامه نویسی رایگان است که برای کودکان طراحی شده است و در هر مرورگر وب مدرنی اجرا می شود.. سبک بصری آن تحت تأثیر برنامه Logo ، یک کلاس اصلی برنامه نویسی برای کودکان دهه 80 و 90 بود. اما اسکرچ خیلی بیشتر از یک بازی دیگر Logo knockoff است.
کودکان از رابط گرافیکی ساده اسکرچ بهره مند می شوند. بلوک های کد کشیدن و رها کردن اسکرچ با هم محکم می شوند. قطعات کدی که حس محاسباتی ندارند در کنار هم قرار نمی گیرند و خطاهای نحوی را به معنای واقعی کلمه غیرممکن می کنند. اسکرچ برای کودکانی که مهارت تایپ کردن ندارند، عالی است.
مطمئناً ، کودکان و نوجوانان که سعی می کنند برنامه های پیچیده تری بسازند ، در نهایت با اسکرچ به مشکل برخورد می کنند. برای نوجوانان یک زبان برنامه نویسی در دنیای واقعی مانند سی پلاس پلاس مناسب تر است.
2) فقط در مورد مفاهیم صحبت نکنیم و به نوشتن کدهای واقعی بپردازیم.
برنامه نویسی علی رغم شهرت فکری ، یک مهارت عملی است که بیش از مطالعه کتاب ، به تمرین نیاز دارد. اگر مستقیماً به کودکان و نوجوانان خود تعلیم می دهید ، نوشتن کد در مقایسه با صحبت کردن با آنها بسیار مفید است. حتی پس از اطلاع از متغیرها ، حلقه ها و توابع ، نشستن مقابل ویرایشگر خالی و شروع یک برنامه جدید ترسناک است. با آنها بنشینید و کدی را که باید خط به خط بنویسند شرح دهید. اگر از منابع آنلاین برای اشتراک گذاری با فرزند خود استفاده می کنید ، به دنبال کد منبع بازی های کوچک باشید. برنامه هایی با کمتر از دو صد خط کد بهترین عملکرد را دارند.
3) بازی ها پروژه های جالب برنامه نویسی هستند.
که بازی هایی که کودکان و نوجوانان شما دوست دارند ممکن است در هنگام شروع کار ، برنامه های عالی برای برنامه نویسی ایجاد نکنند. بسیاری از بازی ها نیاز به تیم هایی از توسعه دهندگان ، هنرمندان و طراحان دارند که در کنار هم قرار بگیرند. بازی هایی که به طراحی سطح و کارهای هنری زیادی نیاز دارند ، می توانند مبتدیان را تحت فشار قرار دهند.
خیلی راحت تر است که یک بازی ساده را شروع کنید و هرگز یک پروژه عظیم را تمام نکنید.حتی اگر بازی ها سرگرم کننده باشند ، من به طور کلی توصیه نمی کنم از نرم افزار اختصاصی "ایجاد بازی" یا "بازی ساز" استفاده کنید.
4) والدین دستان خود را از صفحه کلید و ماوس دور کنید.
اشتراک دانش هیجان انگیز است. نشان دادن آنچه که در مورد برنامه نویسی به کسی می دانید عالی است اما کدگذاری مهارتی است که با تمرین عملی آموخته می شود ، بنابراین بگذارید کودکان و نوجوانان خودشان برنامه نویسی کنند. هنگام کار با کودکان و نوجوانان ، حتی به طور موقت ، از پریدن برای تایپ کردن روی صفحه کلید خودداری کنید. اگر آنها مجبور به کلیک بر روی یک منو یا دکمه هستند ، به جای اینکه ماوس را بگیرید و خودتان روی آن کلیک کنید ، با انگشت خود به صفحه اشاره کنید. هر زمان کدی برای تایپ وجود دارد ، از آنها بخواهید آن را تایپ کنند. اگر خودتان این کار را انجام دهید ممکن است سریعتر باشد ، اما دانش آموز شما بیش از شما به تمرین نیاز دارد.
5) در صورت تدریس در کلاس ، به هر یک از کودکان و نوجونان یک رایانه اختصاص دهید.
اگر به گروهی آموزش می دهید ، سعی کنید به هر دانش آموز رایانه خود را بدهید. مانند نواختن یک ساز موسیقی ، برنامه نویسی مهارتی است که با تمرین عملی فرا می گیرد تا تماشای شخص دیگری.
اگر تک رایانه امکان پذیر نباشد ، کودکان و نوجوانان می توانند جفت شوند و به نوبت بروند. نکته شماره 4 را به خاطر بسپارید: از همان ابتدا به آنها بیاموزید که از همگروهی خود به جای اینکه آنها را دنبال کنند ، صفحه کلید و ماوس را بخواهند.
بعضی از کودکان و نوجوانان ممکن است لاف بزنند و مشتاق تسلط بر ماشین باشند و کودکان و نوجوانان کم اعتماد به نفس با کمال میل اجازه می دهند آن را داشته باشند. بگذارید یک بچه A و دیگری B باشد. در قسمت های درس ، صریحاً به گروه بگویید که صندلی ها را عوض کنند تا A (یا B) به طور مساوی جلوی صفحه کلید و ماوس باشد.
6. از علم کامپیوتر صرف نظر کنید.
اگر یک توسعه دهنده نرم افزار هستید ، ممکن است مشتاق باشید که مهارت فنی خود را به اشتراک بگذارید. توضیح الگوریتم های پیچیده یا توابع بازگشتی دشوار و یا تمرینات خیلی سخت مناسب برنامه نویسی کودکان و نوجوانان نمی باشد.
