دهانشویه های ضد عفونی کننده برای کمک به کاهش پلاک و التهاب لثه استفاده می شود. آنها معمولا حاوی کلرهگزیدین هستند، یک ماده ضد عفونی کننده که به کشتن باکتری ها کمک می کند. برخی از مارک های دهانشویه ضد عفونی کننده نیز حاوی فلوراید هستند که می تواند به جلوگیری از پوسیدگی دندان کمک کند.
دهانشویه های درمانی برای درمان بیماری هایی مانند التهاب لثه، پریودنتیت و بوی بد دهان (بوی بد دهان) استفاده می شود. آنها معمولاً حاوی موادی مانند دی اکسید کلر، کلرید روی یا پراکسید هیدروژن هستند که به کشتن باکتری ها و خوشبو شدن نفس کمک می کند.
دهانشویه های آرایشی برای بهبود ظاهر دندان ها و لثه ها استفاده می شود. آنها اغلب حاوی مواد سفید کننده مانند پراکسید هیدروژن یا بی کربنات سدیم هستند که می تواند به از بین بردن لکه ها و تغییر رنگ کمک کند. برخی از دهانشویه های آرایشی حاوی فلوراید هستند که می تواند به محافظت در برابر پوسیدگی دندان کمک کند.
عواملی که در انتخاب دهانشویه باید در نظر گرفت.
ماده فعال موجود در دهانشویه بسته به نوع شستشو می تواند متفاوت باشد. به عنوان مثال، دهانشویه ضد عفونی کننده معمولا حاوی یک عامل ضد باکتریایی مانند کلرهگزیدین یا تریکلوزان است، در حالی که دهانشویه درمانی ممکن است حاوی فلوراید باشد. مهم است که دهان شویه ای را با یک ماده موثره انتخاب کنید که برای نیازهای شما مناسب باشد.
دهانشویه‌ها می‌توانند حاوی مقادیر مختلفی الکل باشند، از اصلاً تا 26 درصد. شستشوی بدون الکل اغلب برای افرادی که باردار یا شیرده هستند و همچنین برای افرادی که دارای برخی بیماری‌های پزشکی مانند خشکی دهان هستند توصیه می‌شود. شستشوهایی با محتوای الکل بالاتر ممکن است در کشتن باکتری ها موثرتر باشند، اما همچنین می توانند باعث تحریک و خشکی شوند.
دهانشویه ها طعم های مختلفی دارند، از جمله نعناع، مرکبات و حتی آدامس حباب دار! هنگام انتخاب یک طعم، مهم است که در نظر بگیرید که می خواهید طعم آن چقدر قوی باشد و آیا به مواد خاصی حساس هستید یا خیر. برخی از طعم ها نیز ممکن است در پوشاندن طعم برخی داروها بهتر از سایرین باشند.
قیمت دهانشویه ها از یک محصول درجه یک متغیر است. به طور کلی، شستشوهای ارزان‌تر به همان اندازه مؤثر هستند که آبکش‌های گران‌تر. با این حال، اگر نیازهای خاصی دارید (مانند نیاز به شستشوی بدون الکل)، ممکن است لازم باشد برای محصولی که آن شرایط را برآورده می کند، هزینه بیشتری بپردازید.
برای اینکه بیشترین بهره را از دهانشویه ببرید، مهم است که آن را به درستی رقیق کنید. قانون کلی این است که یک قسمت دهانشویه را به دو قسمت آب اضافه کنید. به عنوان مثال، اگر از محلول پراکسید هیدروژن 2٪ استفاده می کنید، 1 اونس دهان شویه را با 2 اونس آب مخلوط کنید. این رقیق‌سازی به جلوگیری از هرگونه تحریک لثه یا بافت‌های دهان شما کمک می‌کند.
هنگامی که دهانشویه را در دهان خود چرخاندید و رقیق کردید، وقت آن است که آبکشی را شروع کنید! مقدار کمی از محلول را داخل دهان خود بریزید و آن را به مدت 30 ثانیه تا 1 دقیقه بچرخانید. مطمئن شوید که به تمام نواحی دهان از جمله دندان های جلو، دندان های عقب و خط لثه دسترسی دارید. پس از اتمام کار، محلول را داخل سینک بریزید.
پس از چرخاندن دهان در دهان خود برای مدت زمان توصیه شده، زمان آن رسیده است که آن را بیرون بیاورید. تا حد ممکن محلول را داخل سینک یا توالت بریزید. از قورت دادن هر یک از محلول های شستشو خودداری کنید، زیرا این امر می تواند باعث ناراحتی معده یا سایر مشکلات شود.
