ولی ما بچه روستایی ها تونسته بودیم خیلی کارای بزرگی انجام بدیم!
محمد در صدران ژنرال ماست، عکس میگیره، جنازه تحویل میده. همه توی صدران می جنگند خدایی ولی محمد کار رو در میاره!
محمد چند روز پیش رفته بود دورهمی کوورک های ایران در اصفهان و به قول خودش مثل یه بچه روستایی بوده وسط بچه های شهری و این خط بالا از حرف های محمده که داشت برای ما خاطره می گفت!
من خیلی وقته که دلم می خواد مواد لازم رو بنویسم ولی روم نمیشه، چون ما هنوز اکوسیستمی نساختیم واقعا و تو راهیم. ولی به احترام همه‌ی بچه های روستا از امشب می نویسم تجربیاتم رو از ۴ سال تلاش و تمرکز روی ساخت اکوسیستم قم. شاید روزی به درد کسی بخوره و فاتحه ای نثار جنازه کرم خورده‌ی زیر خاک من بکنه!
از همین اول کار یه نکته رو بگم، اگر جایی ضمیر مفرد به کار بردم، یا دروغ گفتم یا اشتباه کردم. من در تمام این ۴ سال در کنار یه تیم وحشی کار کردم! از محمد رضا و محمد تا بقیه بچه ها! من اصولا تنها باشم گند میزنم و همه‌ی این حرف هایی که خواهم زد نتیجه تلاش یه تیم خداپرست پرتلاشه!
