سفر رو میشه به شیوه های مختلفی انجام داد، اما بیشترمون درگیر سفرهای معمول هستیم که تهشم نتیجه دلخواهمون رو رقم نمیزنه و رضایت بخش نیست، سفر اون چیزی نیست که فکر می کنیم، سفر یعنی شروع یه تغییر و سبک سفر تجربه فراتر از یه تغییره، ممکنه شروع تغییری در مسیر زندگیت باشه.
کی گفته تک تک لحظات سفر قراره خوش بگذره، یا حتما باید برنامه خاصی وجود داشته باشه برای اینکه لذت ببریم؟ من یک تجربه گرا هستم و شما رو به این سفر دعوت میکنم.
تو این سبک هیچ باید و نبایدی نیست، با خیال راحت میتونی سفرتو شروع کنی، بدون اینکه نگران عالی بودنِ سفر باشیو بدترین سفر عمرت رقم بخوره، قرار نیست حسرت کارای نکرده یا اشتباهاتی که کردی رو بخوری، چون قصد تجربه کردن بوده و تجربه یعنی اینکه از تمام لحظه های سفرت استفاده کنی، مقصد خاصی وجود نداره، هدف خاصی وجود نداره، تنها مسئله تجربه کردنه، این تجربه میتونه موندن تو یه ترافیک سنگین باشه یا قدم زدن توی طبیعت بکر ترکمن صحرا.
این سبک سفر از خودت شروع میشه با یه تغییر در نوع نگاهت نسبت به زندگی، و این نگاه میگه هر چیزی در زندگی یه تجربس و زندگی تجربه های خوب و بد داره و این یعنی قرار نیست همیشه، همه چیز خوشایند ما باشه و این به این معنا نیست، که دنبالش نباشیم. به این خاطره که بدونیم، اگه مثلا فیلمی رو تماشا کردم که خیلی جذاب نبود، گله ای ندارم که وقتم از دست رفت، میگم که اینم یه تجربه بود، همیشه قرار نیست فیلم ها جذاب باشن، خالی از لطف نبود و جذاب نبودن این فیلم دلیل نمیشه دیگه نخوام فیلم جدیدی رو امتحان کنم، البته که این مسئله با مثبت اندیشی فرق داره.
مثبت اندیشی تفکریه که میگه همه چی رو به فال نیک بگیر، در حالی که تجربه گرایی میگه هر چیزی یه تجربس و لزوما قرار نیست خوب و یا حتی بد باشه، ما اومدیم که تجربه کنیم و گزینه ای غیر از این نداریم و نمیتونیم داشته باشیم، چرا که زندگی یه مسیره و در این مسیر پستی و بلندی هست، خوشی و ناخوشی هست. پس به جای گله داشتن بپذیریم که اینم یه تجربه بود و بخشی از مسیریه که باید طی بشه، یاد بگیریم و آماده تجربیات و کشف های جدید باشیم.
نکته این نگاه اینه که بهمون کمک میکنه تا از امتحان کردن چیزای جدید نترسیم، از منطقه امن همیشگی مون خارج بشیم و فرصت اینکه تغییر کنیم، فرصت اینکه پنجره ای جدید از زندگی رو به روی خودمون باز کنیم، به خودمون بدیم، اینکه شهامت دست کشیدن از روندها و روال های همیشگی روزمره زندگیمونو بدست بیاریم.
مثلا کسی که میترسه از اینکه مبادا در قبال زمانی که صرف میکنم، تجربه خوبی بدست نیارم، شانس امتحان کردن چیزهای جدید رو به خودش نمیده و شانس چیزهای بی نظیری رو ممکنه از دست بده، چرا که هیچ وقت مطمئن نیست، امتحان کردن یه چیز جدید میتونه اون تجربه خوب رو بهش بده یا نه، و در نتیجه هیچ وقت شانس امتحان کردنشو به خودش نمیده.
اون تجربه جدید میتونه کتاب بی نوایان، یه فیلم جدید مثل رستگاری شاوشنگ، آشنایی با یه آدم جدید که قراره زندگیتو زیرو رو کنه یا حتی خیلی کوچیک تر از این حرفا، عوض کردن مسیر کار تا خونه باشه، پس محض رضای خدا شانسش رو برای خودت ایجاد کن.
اما چطور میشه از این نوع نگاه کمک گرفت، خیلی ساده، راحت تر از چیزی که فکرشو می کنی، فقط با ایجاد یه سری تغییرات کوچیک در روال هر روزت.
میحوام بهت کمک کنم تا اون تغییر رو ایجاد کنی و توی این مسیر قدم برداری، قرار نیست خیلی سخت باشه، هر کدوم از مواردی که گفته میشه میتونه اولین قدم تو باشه.
خلاصه بخوام بگم این روال هر روزه ای که داری طی میکنی رو بشکن و یه تغییر کوچیک اعمال کن، اصلا اهمیتی نداره چقدر بزرگه، حتی تغییری به اندازه عوض کردن جهت شونه موها.
همین الان خوندن این مقاله رو کنار بزار و اون تغییر کوچیک رو ایجاد کن و موقعی که انجامش دادی برگرد.
فقط اگه به اینجا رسیدی و آماده اقدام شدی یه پیام برای من بفرست، مهم نیست چی، یه نقطه اصلا، تا هواتو داشته باشم.
.
.
.
احتمالا تونسته باشی اون تغییر کوچیک رو انجام بدی و بهت تبریک میگم، تو تونستی اولین قدم برای تجربه کردن و شکستن چرخه ملال روزمره رو برداری. و این کار کمی نیست و به نظر من شجاعت و شهامت میطلبه، خوشحال میشم که این تجربه رو با منم به اشتراک بذاری.
بریم سراغ ادامه ماجرا، قدم های بعدی اینه که سعی کنی تعداد این تغییرات رو بیشتر کنی و از تجربه کردن نترسی، و ترسی که وجود داره رو کم... ، کم... ، و کمتر کنی.
و کلش همینه و نه بیشتر، امیدوارم این سفر بهت خوش گذشته باشه.
.
.
.
چرا تعجب کردی؟!. بله، روندی که تا الان طی کردی یه سفر بود، روال هر روزه زندگیت رو شکستی و یه تغییر جدید ایجاد کردی اگه باور داشته باشی به این سبک از سفر، و با این نیت اون تغییر رو انجام بدی، کاملا حسش می کنی، فقط کافیه قصد سفر رو تو ذهنت داشته باشی و تغییر رو شروع کنی و این تغییر میتونه هر شکلی باشه.
اگه دنبال ایجاد تغییر های بزرگتر و به کار بردن این نگاه، در چیزی که معمولا افراد بهش سفر میگن هستی، این موارد رو حتما در نظر بگیر.
برای این سبک سفر لازم نیست هزینه خاص، برنامه ریزی از قبل یا ... انجام بدی.
تو این سبک سفر مقصد اهمیتی نداره، اینکه حتما برنامه به خصوصی در مسیر وجود داشته باشه اهمیتی نداره، الزامی به هزینه خاصی نیست، الزامی به یه شهر، استان یا کشور دیگه رفتن نیست،
هر موقع که خواستی، با فکر و نیت آغاز سفر، شروع یه تغییر در روال روزمره زندگیت رو بزن، تمام کار ها و مشغله های فکریت رو بزار کنار و بیخیالش شو، چرا که الان اومدی سفر و بی خیال مشغله ها شدن یه رکن اساسیه.
وارد مسیری که رقم زدی شو، سعی کن هر چیزی که میشه رو تجربه کنی و تلاشت بر این باشه که تجربه های جدید رقم بزنی.
اگه اتفاق ناخوشایندی تو این مسیر رقم خورد، ایرادی نداره، چون می دونیم بخشی از مسیره، و اگه به چشم یه تجربه بهش نگاه کنیم شاید حتی درس هایی برای یادگیری درش پیدا کنیم.
همین الان یا هر موقع که قصد سفر داشتی، بدون حساسیت خاصی یه مقصد رو انتخاب کن، و به جرئت میتونم بگم حتی لازم نیست از شهر یا محلت خارج بشی و اون مقصد میتونه خیلی نزدیکه بهت باشه.
چیزایی که لازم داری رو با خودت بردار و همراه کن و باز حساسیت زیادی به خرج نده، حواست باشه رسیدن به اون مقصد نیست که مهمه، بلکه هدف و مقصد اصلی تجربه کردنه، از صحبت با یه غریبه گرفته تا بازدید از یه جای ناب، ممکنه به مقصدی که مشخص کرده بودی نرسی و این هیچ اهمیتی نداره چون هدف این نبوده، مسیری رو طی کردی که پر از تجربه های مختلف خوب و بد بوده، و اینه که مهمه.
سفر به سلامت.
این نگاه در زندگی قراره بهتون کمک کنه تا شهامت خارج شدن از منطقه امنتون رو در هر سطحی بدست بیارید، نه اینکه انرژی، زمان و داشته هاتون رو صرف تجربه های بیهوده کنید و این اتفاق یه شبه رقم نمی خوره.
و سبک سفر با این نگاه ( سبک سفر تجربه) ، قراره بهتون کمک کنه سفرهای متفاوت تر، راحت تر و لذت بخش تری رو تجربه کنید، همینطور بتونید سفرهایی کم هزینه تر، کوتاه تر، در لحظه و بدون برنامه چینی قبلی داشته باشید.
اما عدم رعایت یه مسئله، در هر جایی و در اینجا هم مشکل ساز میشه و اون افراط و تفریط هست.
درسته که به تجربه کردن تشویق می شین، اما این تشویق از جهت خروج از منطقه امنی هست که امکان هیچ تجربه جدیدی وجود نداره. ما انرژی، زمان و منابع محدودی داریم و نمی تونیم اون رو به هر تجربه ای و با هر هزینه ای همراه کنیم، اما این باعث نمیشه که سراغ تجربه های جدید نریم یا به خاطر تجربه های ناخوشایند سرخورده بشیم.
1) سفر و زندگی یه مقصد نیست، که به هر قیمتی بخوایم بهش برسیم، بلکه یه مسیره که توش پر از خوشی ها و ناخوشی هاست. ( به جای تمرکز روی مقصد، به مسیر توجه کنیم و فرصت هایی که پیش میاد رو دریابیم )
2) پذیرش اتفاقات و رخدادهایی که بوده، به عبارتی تجربه ها، نکته مهمیه. به خصوص اتفاقات ناخوشایند چرا که ناخوشی ها هم بخشی از مسیر طول و درازیه که در پیش داریم و باید ازشون گذر کنیم. ( هر چه زودتر تجربه های ناخوشایند رو به عنوان بخشی از مسیر بپذیریم، ازشون ناراحت نمیشیم و از تلاش برای لذت بردن دست نمی کشیم )
3) تجربه کنید و سعی بر تجربه جدید باشه، فارغ از اینکه بقیه چی فکر می کنن راجبتون، فارغ از اینکه واقعا میتونه تجربه خوبی باشه، فارغ از اینکه نکنه بد باشه ( از تجربه جدید نترسید، در این تجربه کردن، اونجاهایی که حتی فکرش رو نمی کنید، گنج هایی هست که قابل توصیف نیست. )
4) برای خلق تجربه های نو و امتحان کردن چیز های جدید تلاش کنید، هر چقدر کوچیک. ( حتی تغییری به اندازه عوض کردن جهت شونه موها )
5) سعی کنیم از هر تجربه ای در این مسیر، چه خوب و چه بد، درس های برای آموختن بدست بیاریم، یاد بگیریم و ازش استفاده کنیم. ( تجربه های ناخوشایند نه تنها بد نیست، بلکه میتونه خیلی مهم باشه بیش از اونی که فکرشو بکنی )
6) از هر فرصتی برای تجربه کردن به خصوص یه تجربه جدید استقبال کنید.
هر مقصد و هر زمانی برای این سبک سفر مناسب هست و هیچ محدودیتی وجود نداره. اما اگه مقصد یا زمان خاصی منجر به کسب تجربه های بیشتر بشه اون مقصد و سفر برای شما مناسب تر خواهد بود.
