اوایل که وارد دانشگاه شدم خیلی ذوق داشتم واسه آیندم ولی به مرور که گذشت فهمیدم همه چیز دانشگاه نیست دانشگاه محیط فوق‌العاده‌ای‌هاا ولی تمام زندگی نیست اینکه تو سرتاسر وجودت رو بزاری واسه 4 ساعت که بخوای بهترین دانشگاه قبول بشی و آینده‌ی خودتو تضمین کنی
بعد قبول شدن تو دانشگاه تازه مسئله‌هات (کار، درآمد، خانواده و...) شروع میشه (تو حتی اگه بهترین دانشگاه هم قبول بشی بازم همه‌ی این مسائل رو داری)
تو جایگاهی نیستم که بگم چی خوبه چی بده فقط به عنوان تجربه می‌گم اینکه درس بخونی یه دانشگاه خوب قبول بشی خیلی خوبه ولی نباید تمام انرژی‌ت رو بزاری
یعنی چی؟! تو دانشگاه باید فرصت بدی به خودت و آزمون و خطا کنی ببینی در آینده می‌خوای چجوری ادامه بدی
پ.ن: رشته‌ای که انتخاب می‌کنی رو ممکنه بعد ورودت به دانشگاه بفهمی خیلی باهاش حال نمیکنی راحت نیستی این آخر دنیا نیست
