شاید باورتون نشه ولی وسط این حجم از دلهره و نگرانی و اوضاع عجیب همه مون، حدس بزنید چی شده؟
بله سازمان سنجش به وظیفه ملی میهنی اش عمل کرد و یهویی بدون هیچ اطلاعیه قبلی این وسط رتبه ها رو زده...
فضا فضای سورئالیه... تو یک دفعه میبینی کانال هایی که همه خفه خون گرفته بودن میان میگن به به نمره ها و رتبه ها اومد و خوشحالیم و فلان... و خب بله یه عده هستند که رتبه شون اومده و خوب شده و خوشحالن... ولی برای برخی هم این تجربه بیشتر یه فلاکتی شده روی فلاکت های قبلی شون... واقعا آدم میمونه که چی بگه... من رتبه ام در رنج قابل قبول تری از فاجعه بود ولی نهایتا... کی میتونه الان فکر کنه؟ اصلا به چی فکر بکنم؟ اصلا الان منطق تصمیم گیری من چیه؟ کی میدونه فردا پس فردا چه جوری میشه؟ من جام توی رختکن بازنده هاست؟
و واقعا لحظاتی از فشار همه چیزهای نامعلوم در اسکیل نامحدود خشکم زده بود... و میگفتم خب الان یعنی من باید توی این شرایط تصمیم بگیرم؟ یه عده انگار لحظه ای نگران چیز دیگه ای نیستند و دارند به بهترین شکل خوشحالی میکنن... عده ای هم که رتبه هاشون بدتر شده تکلیفشون معلوم... من بازم لب مرزم... البته که از اونی که فکر میکردم بهتره ولی خب... اصلا نمیدونم هنوز هم نمیشه دونست که ملت با چه منطق و بر چه اساسی انتخاب میکنن؟ میرن تهران؟ با شرایط الان که خب امکان نداره ولی شروع دستیاری مهره ... و تو نمیدونی که هفته دیگه چی میشه... و ترس از این که بیشتر ببازم... از اینکه الکی بترسم یا نه به جاش اصلا نترسم...
فکر نمیکنم کسی بهم گفته باشه این جور شرایط چه جوری پلن بریزم... امید دوستان و اینکه از الان فکر اینن که کدوم رشته محل از نظر آموزش بهتره نمیدونه آدم بگه بامزه است، سورئاله چیه...
واقعا یه تایم هایی اصلا دیگه نمیدونی چی بگی...
این وسط 4 تا خبر میخونی یهویی به دستیاری فکر میکنی و اینکه یکی داره میگه بریم فردا سنجش تجمع کنیم واسه اعتراض به تقلب اصلا بعد باز یه جایی رو میزنن بعد فکر میکنی که فلان لایو رو نگاه نکردم در مورد انتخاب رشته...
باید برای دوستان توضیح بدی که شرایط رتبه ات چه جوریه و بعد یکی میاد میگه معلوم نیست یکی مثلا میخواد خوشحالت کنه میگه حتما میاری... حالا سوال اینجاست که آیا 2 ساعت دیگه فلان جا هست؟
صبح خیلی زود یه لحظه از خواب پریدم و نوتیف خبر دیدم یهویی توجه ام جلب شد به صدای پرنده ها... این سطح از خزیدن و درهم تنیدگی روزمرگی با مرگ و استرس و جنگ عجیبه:))))
نمیدونم فکر کنم این روزها واکنش درست وجود نداشته باشه... همه حالشون غریبه... سوار قطار وحشت شدیم و بستنمون به صندلی و مجبوریم نگاه کنیم:)
هرجا هستین امیدوارم امن باشین و مراقب خودتون باشین
