موضوع:فساد در جمهوری اسلامی
#قسمت_اول
?اقای مهدیه
?️فساد قانونی یا قانون فسادزا:
یکی از اعضای اصلاحطلب شورای شهر تهران میگفت یکی از اعضای دولت نزدیک به اصلاحات قصد داشت ساختمانی در یکی از قسمت های تهران بسازد این با قوانین موجود مخالف بود و شورای شهر با آن مخالفت میکرد. او می گفت پس از چندی همان درخواست در قالب لایحهای به مجلس برده شد و به قانون تبدیل شد. بنابر این دو نوع فساد داریم. یکی قانونشکنی و دیگری قوانین فساد زا و تسهیلگر فساد و کمک کننده به مفسدین در دادگاه. مثالی از این دست ماده ۱۰۰ قانون شهرسازی که باعث بسیاری از رانتها و و رشوهها در ساخت و ساز شده است. این قانون که به قبل از انقلاب باز می گردد مقدار جریمه تخلف در ساخت را به شهرداری واگذار میکند. بسیاری از قوانین ما باید توسط قوه قضاییه و مجلس تصحیح شوند. قانون شکنی مثل رشوه دادن استفاده از رانت و ناعدالتی ناشی از عدم کارآمدی نهادهای نظارتی است. نهادهای نظارتی بسیار ناکارآمد بوده اند و حتی نقاط مثبت آنها دارای تداوم نبوده است. یک مثال از بی کفایتی دستگاههای نظارتی پرونده محمد امامی است. در پرونده محمد امامی حدود ۲۰ نفر از کسانی که قرار بوده بر روند های مالی بانک نظارت کنند خود رشوه گرفته اند و در فساد همکاری کرده اند. براستی راهکار چیست؟ راهکار نظارت بر نهادهای نظارتی نیست. راهکار شفافیت است و گزارش تخلفات توسط مردم و خبرنگاران در اجرای درست قانون است.
?️ایجاد قانونهای فسادزا:
نامزد نمایندگی مجلسی را فرض کنید که در ستاد انتخاباتی خود چندین شب شام داده است. او احتمالاً از یک سرمایه دار کمک مالی دریافت کرده. فرزند او نماینده مجلس شد. او در تصویب قوانینی که در آن منافع کسانی که به او و دادهاند یا کسی که به او کمک مالی کرده است در تضاد هستند به نفع کدام یک رای خواهد داد. نمی دانیم. آرای نمایندگان غیر شفاف است. همچنین از از هدایایی که به نمایندگان داده میشود و سفرهای کاری آنها و امتیازات ویژه ای که برای خود در نظر می گیرند اطلاعات زیادی نداریم. در ضمن ما نمیدانیم نمایندگان مجلس از قدرت حقوقی خود به نفع چه کسانی استفاده کرده اند. جالب است که دو جناح اصلاح طلب و اصولگرا با شفافیت در مجلس مخالف هستند. در بسیاری از کشورهای دنیا مجلس کاملاً شفاف است. مثلاً در مجلس انگلستان شما میتوانید فیلم زنده تمام جلسات را ببینید. توانید ببینید نماینده شما در چه ساعتی در کدام کمیسیون چه صحبتی کرده است. می توانید آن را به صورت فیلم و صوت و متن ببینید و بشنوید و بخوانید. در ذات نمایندگی است. وکلای مجلس نماینده آن بخش از مردم هستند. با وجود عدم شفافیت بسیاری از آرای نمایندگان شخصی شده است رای شخصی اگر به نفع خود باشد که جایز نیست اما اگر به نفع مردم باشد مردم با آن مخالفت کنند باید آگاهیبخشی صورت بگیرد. چیزی به اسم نفهمیدن مردم وجود ندارد و وظیفه نمایندگان و دولت آگاهی سیاسی اقتصادی اجتماعی و فرهنگی است که بسیاری از آن فرار می کنند. افزایش مشارکت های سیاسی همواره به نفع مردم است و در جهت افزایش آگاهیهای سیاسی. و تنها راه برون رفت از مشکلات اتکا به مردم است. البته باید توجه کرد تا زمانی میتوان از قدرت مردمی بر علیه فساد استفاده کرد که قبح فساد در میان مردم شکسته نشده باشد.
?ادامه دارد...
@Tribune_Daneshjooi
@Tribune_Daneshjooibot