یکی از چالش های همیشگی ما در استفاده از ابزار ها، یادگیری چگونگی رفتار آن ابزار است. اینکه چطور کار میکند، چه کاربردی دارد و مثال هایی از این قبیل...
در این مقاله به چگونگی رفتار قواعد زبان Dart خواهیم پرداخت و مطالب زیر را بررسی خواهیم کرد.
هر برنامه به تابع ()main نیاز دارد، جایی که اجرای برنامه شروع می شود. توابعی که مقداری را بر نمیگردانند و نوع آن void است. برای نمایش متن روی کنسول، میتوانید از تابع ()print استفاده کنید:
در Dart، انگار که خود کامپایلر یک ذهنخوان حرفهای است! شما میتوانید اکثر متغیرها را بدون تعیین صریح نوع آنها با استفاده از کلیدواژه var تعریف کنید. کامپایلر هم با نگاه کردن به اولین مقداری که به متغیر میدهید، نوع آن را حدس میزند.
درباره متغیرها در دارت بیشتر بدانید: مقادیر پیشفرض، کلمات کلیدی final و const، و تایپ استاتیک رو به طور کامل بررسی میکنیم.
برای دسترسی به توابع و متدهای تعریف شده در فایل ها و یا کتابخانههای دیگر، از import
استفاده میشود.
بیشتر بدانید: برای مطالعه بیشتر درباره کتابخانهها و مکانیزمهای کنترل دسترسی (visibility) در دارت، به مباحث پیشوند کتابخانهها (library prefixes)، مکانیزمهای نمایش (show) و پنهانسازی (hide) اعضا و بارگذاری تنبل (lazy loading) با استفاده از کلیدواژه deferred.
این بخش به مفهوم کلاسها در زبان برنامهنویسی دارت (Dart) میپردازد. یک کلاس مانند یک نقشه برای ساخت اشیاء (objects) عمل میکند. هر شیء نمونهای از یک کلاس است و ویژگیها (properties) و رفتارهای (methods) خاص خود را دارد.