در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی، ایران با بحران‌های مکرر قطعی برق مواجه شد که به اعتراضات گسترده‌ای در سراسر کشور منجر گردید. این بحران‌ها عمدتاً به دلیل کمبود سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های برق و افزایش مصرف برق به وجود آمدند. در تابستان ۱۴۰۰، قطعی‌های مکرر برق باعث نارضایتی شدید مردم شد و حسن روحانی از مردم عذرخواهی کرد. او مشکلات کمبود برق را به نبود سرمایه‌گذاری زیرساختی نسبت داد و گفت که بدون سرمایه‌گذاری نمی‌توان مشکلات را حل کرد. همچنین، استخراج غیرمجاز رمزارزها نیز به عنوان یکی از عوامل مصرف بالای برق معرفی شد.
معصومه ابتکار به عنوان معاون رئیس‌جمهور در امور زنان و خانواده، نقش مهمی در پیوستن ایران به پیمان پاریس ایفا کرد. این پیمان که با هدف کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و مقابله با تغییرات اقلیمی به امضا رسید، تعهداتی برای کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی و افزایش بهره‌وری انرژی به همراه داشت. اجرای تعهدات این پیمان، به ویژه کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی، یکی از عواملی بود که به کاهش تولید برق نیروگاه‌ها و در نتیجه قطعی‌های مکرر برق در کشور منجر شد. برخی از منتقدان معتقدند که این تعهدات، هزینه‌های زیادی را به بخش نیروگاهی کشور تحمیل کرده و باعث محدودیت در تأمین برق شده است.
دولت روحانی برای مدیریت بحران، اختیارات قانونی خود را به کمیسیونی مرکب از وزیران نیرو، کشور، صنعت، معدن و تجارت و نفت تفویض کرد و تصمیم گرفت تا پایان مرداد ماه اداره‌های دولتی پنج‌شنبه‌ها تعطیل باشند. با این حال، این اقدامات نتوانست به طور کامل بحران را حل کند و قطعی‌های برق تا پایان تابستان ادامه داشت.
