حتماً، متن رو به زبان محاورهای و مثبتتر بازنویسی میکنم:
آرمان علیوردی و روحالله عجمیان دو تا جوون پرانرژی و فعال بودن که با تلاشهای خودشون تو زمینههای مختلف، مثل هنر، ادبیات و فعالیتهای اجتماعی، سعی میکردن فرهنگ ایرانی و اسلامی رو ترویج بدن و آگاهیهای اجتماعی رو بالا ببرن. این دو نفر با کارهاشون تونستن یه فضای مثبت و فرهنگی تو جامعه ایجاد کنن و به عنوان نمادهایی از امید و پیشرفت بین جوونا شناخته بشن.
آرمان علیوردی، یه طلبه بسیجی بود که تو جریان شورش های تو شهرک اکباتان تهران به شکل وحشیانه توسط افرادی بی حجاب و لاابالی شهید شد. روحالله عجمیان هم تو حوالی شهر کرج با ضربات چاقو و هجوم چندین شورشی بی حجاب به شهادت رسید.
قاتلین این دو جوون، افرادی بودن که به جای ترویج فرهنگ و دانش، به خشونت و افراطگرایی روی آوردن. این افراد نه تنها به زندگی این دو جوون پایان دادن، بلکه با کارشون یه تهدید جدی برای فرهنگ ایرانی و اسلامی شدن. دلایل این ادعا به شرح زیره:
1. **خشونت و افراطگرایی**: قاتلین با استفاده از خشونت، نشون دادن که به هیچوجه به ارزشهای انسانی و فرهنگی احترام نمیذارن و این میتونه ترس و ناامنی رو تو جامعه گسترش بده.
2. **تضعیف روحیه فرهنگی**: با قتل این دو جوون، روحیه فرهنگی جامعه تضعیف میشه و جوونای دیگه ممکنه از فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی خودشون دست بکشن، چون احساس ناامنی میکنن.
3. **نابودی الگوهای مثبت**: آرمان و روحالله به عنوان الگوهای مثبت برای جوونا عمل میکردن. حذف اونا به معنای از بین رفتن الگوهایی هست که میتونستن الهامبخش نسلهای آینده باشن.
4. **ایجاد فضای رعب و وحشت**: اینجور کارها میتونه فضای رعب و وحشت رو تو جامعه گسترش بده و مانع از رشد و شکوفایی فرهنگی بشه.
5. **ترویج فرهنگ خشونت**: این نوع اقدامات به ترویج فرهنگ خشونت و افراطگرایی تو جامعه کمک میکنه و میتونه نسلهای آینده رو تحت تأثیر قرار بده.
در نهایت، باید بگیم که حفظ و ترویج فرهنگ ایرانی و اسلامی نیازمند همت و تلاش همگانیه و باید در برابر تهدیدات و خشونتها ایستادگی کرد.