"واقعا اتفاق وحشتناکی افتاده. اسرائیل به چادرهای فلسطینی‌ها در اطراف بیمارستان الاقصی حمله کرده و چادرها رو به آتش کشیده. خیلی از آدم‌ها در این آتش‌سوزی به طور زنده سوزانده شدند. این واقعه نه تنها جان آدم‌ها رو گرفت، بلکه امید و رویاهای خانواده‌ها رو هم نابود کرد. وقتی به تصاویر این حادثه نگاه می‌کنی، قلبت به درد میاد و متوجه می‌شی که چه فاجعه‌ای در حال وقوعه.
تاریخ پر از چنین فجایع انسانی هست. مثلاً در جنگ جهانی دوم، بمباران‌های هوایی روی شهرهای آلمان و ژاپن باعث مرگ میلیون‌ها انسان بی‌گناه شد. یا نسل‌کشی در رواندا که در سال 1994 بیش از 800,000 نفر در مدت کمی کشته شدند. این‌ها نشون می‌ده که چقدر نفرت و خشونت می‌تونه ویرانگر باشه.
اما یه نکته مهم وجود داره: هر ظالمی در نهایت به سرنوشت خودش می‌رسه. تاریخ به ما نشون داده که قدرت‌های ظالم و ستمگر، به خاطر ظلم‌هایی که کردند، سقوط می‌کنند. مثلاً رژیم نازی در آلمان که با خشونت و سرکوب به دنبال تسلط بر اروپا بود، در نهایت شکست خورد و سرانش محاکمه شدند. یا دیکتاتورهایی مثل صدام حسین و قذافی که بعد از سال‌ها ظلم، به دست مردم خودشون سرنگون شدند.
این واقعیت که در نهایت عدالت برقرار می‌شه، به ما امید می‌ده. ممکنه در کوتاه‌مدت به نظر برسه که ظلم و ستم پیروز شده، ولی در درازمدت، حق همیشه پیروز می‌شه. این اتفاقات نه تنها زندگی آدم‌ها رو تحت تأثیر قرار می‌ده، بلکه یادآور بحران‌های انسانی هست که باید بهشون توجه کنیم و صدای مظلومان رو بشنویم. در دنیایی که جنگ و خشونت به امری عادی تبدیل شده، باید به یاد داشته باشیم که هر آتش‌سوزی و هر انفجار، پشتش داستان‌های دردناک انسان‌هایی هست که دنبال زندگی بهتر و صلح هستند."
