اوتیسم یک اختلال نوروتایپی است که معمولاً در دوره کودکی آغاز می‌شود، اما ممکن است علائم آن در زندگی نخستین سالها به وضوح ظاهر نشود. بیشتر موارد اوتیسم پیش از سه سالگی تشخیص داده می‌شود، اما در برخی موارد، علائم آن ممکن است در دوره نوجوانی یا حتی بزرگترین سنین به وضوح ظاهر شوند.
همچنین، اوتیسم در هر دوره‌ای از زندگی ممکن است تشخیص داده شود، اما اکثراً نشانه‌های آن در دوران کودکی به خوبی قابل مشاهده است. توسعه زبان، ارتباطات اجتماعی، و رفتارهای تکراری یکی از ویژگی‌های اصلی اوتیسم هستند که ممکن است در طول زمان تغییرات نشان دهند.
ممکن است در دوران کودکی ظاهر شوند و معمولاً علائم زبانی و ارتباطات اجتماعی را در بر دارند. برخی از علایم اولیه اوتیسم شامل موارد زیر می‌شوند:
تشخیص اوتیسم نیازمند ارزیابی توسط حرفه‌ای در حوزه توسعه کودکان است. در صورتی که شما یا کسی در اطرافتان شک دارید که ممکن است اوتیسم داشته باشد، توصیه می‌شود به پزشک یا متخصص توسعه کودکان مراجعه کنید.
کار درمانی یکی از رویکردهای درمانی است که می‌تواند برای کودکان با اوتیسم موثر باشد. در این رویکرد، توانمندی‌های اجتماعی، حرکتی، و توجهی کودکان بهبود می‌یابد. مهارت‌های اجتماعی و رفتاری به آنها آموزش داده می‌شود تا در تعامل با دیگران و محیط اجتماعی بهبود یابند. برخی از جنبه‌های کلیدی کار درمانی برای اوتیسم عبارتند از:
مهم است که هر درمانی بر اساس نیازهای خاص هر کودک تنظیم شود و توسط تیم متخصصان به عنوان یک بخش از برنامه کلی درمانی اوتیسم اجرا شود.
