لگن یک گروه از استخوانهای پروانه‌ای شکل در قاعده ستون فقرات است. این بخش متشکل از استخوانهای پوبیس، ایلیوم و ایسکیم است که توسط رباط‌ها‌ی بسیار محکم به یکدیگر چسبیده و کمربند استخوان لگن را تشکیل می‌دهد. این مجموعه استخوانی یک حفره در مرکز خود داشته و به وسیله دو استخوان حلقه‌ای کوچک‌تر از مثانه، روده کوچک و روده بزرگ محافظت می‌کند.
شکستگی لگن به ندرت اتفاق می‌افتد و شدت آن از نوع خفیف (در صورت شکسته شدن جزئی) تا شدید (در صورت شکسته شدن استخوان بزرگ) متفاوت می‌باشد. بنا بر شکل و ساختار استخوانهای این قسمت، حلقه‌ها‌ی لگن اغلب در بیش از یک مکان شکسته می‌شوند.
در انواع شکستگی خفیف لگن ممکن است در اثر یک فعالیت کوچک مانند آهسته دویدن اتفاق بیفتد. در این صورت اوضاع بیمار طی چند هفته بدون جراحی بهبود می‌یابد. اما شکستگی جدی در لگن می‌تواند تهدیدکننده جان افراد باشد. زیرا خطر آسیب رسیدن به اندام‌هایی که لگن از آنها محافظت می‌کند بسیار زیاد است. این نوع شکستگی اغلب نیاز به مراقبت‌ها‌ی پزشکی فوری، درمان فیزیکی طولانی مدت و همچنین در مواردی کمک‌های توان بخشی دارد.
شکستگی لگن به دو شکل اتفاق می‌افتد:
