دیروز عصر که یه دل سیر دنبال یه چیز شیرین و خوشمزه بودم، چشمم خورد به یه بسته سوهان عسلی که یکی از دوستام از اصفهان برام سوغات آورده بود. راستش قبلاً بیشتر طرفدار سوهان قم بودم، همون سنتیهاش که نرم و کرهایه. ولی این یکی فرق داشت... یه بافت ترد و شکننده داشت که با یه گاز کوچیک، مثل چیپس زیر دندون خرد میشد. طعم عسلش قشنگ حس میشد و مغز بادوم و کنجدش هم حسابی خوشمزه بود.
اونقدری خوشم اومد که رفتم دربارهش سرچ کردم ببینم دقیقاً سوهان عسلی چیه و چه فرقی با اون سوهانهای سنتی داره. به چندتا نکته جالب رسیدم که گفتم حیفه برای شما نگم!
اول از همه اینکه سوهان عسلی برخلاف سوهان سنتی اصلاً آرد نداره. یعنی برای کسایی که رژیم بدون گلوتن دارن یا نمیخوان آرد مصرف کنن، یه گزینه فوقالعادهست. این خودش برای من خیلی جالب بود چون خیلی از شیرینیهای ایرانی بر پایه آرد درست میشن، ولی این یکی نه.
نکته بعدی اینه که سوهان عسلی خیلی سریع آماده میشه. برعکس اون شیرینیهایی که ساعتها باید تو فر بمونن، این یکی توی چند دقیقه پخته میشه و بافتش هم خیلی خاصه. نه سفت و خشک، نه نرم و چسبنده، دقیقاً یه چیزی بین این دو. یعنی وقتی گاز میزنی، یه صدای باحال "کِرچ" میده که خودش کلی حس خوب منتقل میکنه!
یه نکته دیگه اینکه عسل پایه اصلیشه. یعنی بهجای استفاده از شکر یا قند مصنوعی، از عسل طبیعی استفاده میشه که هم سالمتره، هم خوشعطرتر. طعم شیرینیاش هم یه حالت کاراملی لطیف داره که اصلاً توی ذوق نمیزنه.
روی سوهان عسلی معمولاً از مغزهایی مثل بادوم، کنجد یا پسته استفاده میکنن. این مغزها نه تنها خوشمزهان، بلکه پرانرژی هم هستن. یعنی اگه وسط روز احساس ضعف کردی، یه تیکه از این شیرینی کافیه تا دوباره انرژی بگیری.
یه چیز بامزه دیگه اینکه چون خیلی نازک و ترده، بعضیها بهش میگن «چیپس شیرین ایرانی»! این لقب واقعاً برازندهشه. ترد، سبک، نازک و خوشمزه. خیلی هم راحت بستهبندی میشه و چون کمجا و سبکـه، یه گزینه خیلی خوب برای سوغات هم هست.
جالبتر اینکه بعضی تولیدیها میان بهش طعمهای خاص اضافه میکنن، مثلاً زنجبیل یا دارچین یا هل. اینطوری هر کسی میتونه سوهان عسلیای با طعم مورد علاقهش پیدا کنه.
تو کیفیت این شیرینی هم رنگش خیلی مهمه. اگه رنگش طلایی روشن و براق باشه، یعنی خوب پخته شده و شکر نسوخته. ولی اگه تیره و مات باشه، ممکنه زیادی حرارت دیده باشه و یهذره تلخ شده باشه. خلاصه ظاهرش هم یه جور تست کیفیته!
آخر سر هم فهمیدم که زمانبندی توی پخت سوهان عسلی خیلی حساسه. چند ثانیه دیر یا زود برداشتنش، میتونه باعث سوختنش یا نرم موندنش بشه. یعنی اون کسی که سوهان عسلی خوب درست میکنه، واقعاً هنرمنده!
در کل تجربهی من با این سوهان فوقالعاده بود. من از برند گز عسلک رو خوردم خیلییییی دوست دشتم. البته فکر کنم برند های دیگه ای هم دارنش. احتمالا دوباره از همون عسلک بگیر چون دیدم ارسال هم دارند به سراسر کشور. هم یه طعم جدید و خاص بود، هم باعث شد یه عالمه چیز دربارهش یاد بگیرم. اگه تا حالا امتحان نکردین، توصیه میکنم یه بار حتماً بچشینش... شاید مثل من، مشتری دائمیش شدین!
شما تاحالا سوهان عسلی خوردین؟ طعم و برند مورد علاقتون چیه؟
