قدرت آدما رو خیلی تغییر میده،هرکی که قدرت بگیره دیگه عین قبل نیست.
آدما همیشه یه سری کارا هست که میخوان انجامش بدن ولی نمیتونن چون توانشو ندارن شاید توان مالی شاید جسمی شاید از لحاظ خانوادگی یا هرچی.
اما وقتی که قدرت بگیرن چون حالا توانشو دارن اون کارارو انجام میدن و با انجام اونکارا و دیدن اینکه توانشو دارن حریص تر میشن واسه کار های دیگه...
و چون حالا رغیب شدن با یه سری آدما که اونا هم قدرت بالای دارن .طمع میگن واسه قدرت بالاتر...
و این فقط اولاشه...
حریص بودن و طمعکار بودن چیز خوبی نیست و این چیز بد مقدمه ساز عادت و کارهای بد دیگست.
در واقع قدرت اول راه انجام کارایی که نمیتونی انجام بدی ولی میخوای انجام بدی رو برات هموار میکنه و بعد تو رو خودخواه میکنه چون مطمئن شدی به خودت، و بعد هم تو رو طمع کار میکنه.
نمیدونم میفهمید دارم چجور قدرتی رو میگم یا نه.
و در آخر این قدت چیز بدی نیست فقط با ذات انسان جور در نمیاد عین آب و روغن که نه آب بده و نه روغن ولی بازم جور در نمیان.