همه ی ما دوست داریم خوش‌پوش باشیم. لباس‌های متفاوت بپوشیم و در اجتماع متمایز باشیم. مثل فرنگی‌های جذاب توی فیلم لباسمون معرف شخصیتمون باشه.
اما خب حقیقتاً تو اصلا این طوری نیستی!
اگه می خوای بدونی چرا؟ با من توی این مقدمه همراه شو:
من صحرا نمازی طراح مد هستم پس بهم اعتماد کن ومطلب روتا انتها بخون.
تو ایران خیلی لطف کنن یه جای کوچولو برای طراح لباس می‌ذارن تازه همینشم به رشد صنعت پوشاک کمک نکرده یعنی اصلا ما صنعت پوشاک درستی نداریم که حالا یه فرد محترمی در سِمَت طراح لباس بیاد و مرحمت بفرماید طرح بزند چون اکثر کارا کپی برداری از یه کشور غیر ایرانه و فقط مجموعه یه کپی کار خوب پیدا می کنه و اسمش رو می ذاره طراح لباس. خب چرا ؟
1- صاحب بیزینس یه دید کوتاه مدت به فروش داره و دغدغه فرهنگ و مد نداره...
2- فروشنده ای نیست که این ریسک رو قبول کننده و یه سبک جدید یا حتی مدلی کمی متفاوت بخره و برای فروش بذاره.
3- مردم اصولا ریسک پذیری کمی برای خرید کالای کم آشنا دارن و صاحب بیزینس تنها با مارکتینگ درست می‌تونه توجه و اعتماد مردم رو جلب کنه.خب صاحب کسب و کار فقط به فکر پوله چرا بیاد هزینه کنه تبلیغات بره وقتی می‌تونه راحت یه طرح پنج سال پیش رو بزنه و بفروشه؟
نتیجه میشه این که در کشور ایران چیزی به عنوان مد، فشن یا آفرینش (خلاقیت) به وجود نمیاد. پس چی میشه؟
واضحه یه نگاه به نوع پوشش افراد جامعه بکن: بی هویتی
« نبود مد، نبود هویت است.»
اغلب پوشش جامعه پوششی اعتراضیه.
خب باشه هر اعتراضی چهارچوبی داره حتی می تونه همین اعتراض یه سبک جدید به وجود بیاره همون طور که تا الان اعتراض مردم خیلی سبک‌ها رو درسطح جهان به وجود اورده.
اصلا بذار واضح بپرسم: ما چی می خوایم؟ این که موجود ناقص الخلقه‌ای از تراوشات هویت‌های دیگه به تن کنیم؟ این که خودمون فردیت در هویتمون رو به رسمیت نشناسیم؟ این که با ناآگاهی و گاهاً بی‌توجهی از یک طراح مد که با کوهی از مشکلات طراحی کرده به بهانه‌های پوششی و مالی حمایت نکنیم؟
می دونید نتیجه چی میشه؟ این که هیچ وقت طراحان مد قدرتمند نمی‌شن تا تاثیرگذار حتی در سطح کشور بشن چه برسه به سطح جهانی. چون تو ازشون حمایت نمی‌کنی و اونارو تو نطفه خفه می‌کنی مثل همون کسایی می‌شی که با هنر، فرهنگ و هویت‌سازی مخالف و بیگانه اند.
اونا مخالفن چون از جریان‌سازیِ با هدف بدون کنترل کردن توسط خودشون می‌ترسن حالا این اشخاص می‌تونن تو حکومت باشن یا مافیای پوشاک که البته مافیای پوشاک قدرتمندترن.
از طرفی حمایت از مدساز ایرانی احترام به خودته چرا که تو با انتخاب و خریدت چیزی رو به تن می‌کنی که به احترام تو برای طراحیش وقت صرف شده و صرفاً یه پول دوست طماع چند سری از یک مدل تکراری با قیمت کاذب برای انتخابت نذاشته.
این جوری تو بالغانه پشت یک هویت سازی هستی و متمایز بودنت رو با افتخار نشون می‌دی.
به این فکر کن که مد ایرانی چند سال دیگه یه مد جهانی شه و ایرانی رو دیگه به عنوان تروریست نشناسن بلکه به عنوان انسان‌هایی فرهیخته و هنرپذیر نگاهمون کنن. این یه سرمایه‌گذاری حتی برای بچه هامون هست چون رشد فرهنگی هم یه ارثیه می‌تونه باشه.
می تونی حمایتت رو با به خاطر سپردن برند« صحرا » که به زودی محصولاتش رو می‌بینی شروع کنی.
