کم شنوایی به وضعیتی گفته می‌شود که شخص قادر به شنیدن صداهای معمولی در محدوده فرکانس‌های مختلف نباشد. این وضعیت ممکن است از دوران کودکی شخص به وجود آمده باشد یا به دلیل علل مختلفی مانند پیری، آسیب به گوش، عفونت، استفاده از داروهای مشخص و موارد دیگر، بوجود آمده باشد.
کم شنوایی اگر به میزان متوسط باشد می‌تواند به طور متوسط شدت صداها را کاهش دهد یا در صورتی که شدید باشد برخی از صداها را به طور کامل مسدود کند. کم شنوایی می‌تواند باعث مشکلاتی در ارتباط با دیگران و انجام فعالیت‌های روزمره شود. استفاده از سمعک یا دستگاه کمک شنوایی ممکن است به افراد کمک کند تا صداهای محیط را بهتر بشنوند و زندگی روزمره خود را بهتر اداره کنند.
کیفیت زندگی افراد با وجود کم شنوایی های حتی به میزان ملایم تا متوسط نیز تحت تاثیر قرار می گیرد.
کم شنوایی ها از نظر اینکه بر اثر آسیب در کدام قسمت گوش ایجاد شده باشند به کم شنوایی های انتقالی و حسی و عصبی تولید می شوند.
گوش دارای 3 بخش است
گوش خارجی: گوش خارجی شامل لاله گوش و مجرای خارجی گوش یا کانال گوش است
گوش میانی: که از یک سمت به کانال گوش خارجی و از سمت دیگر به گوش داخلی متصل است . پرده صماخ و استخوانچه های گوش در این بخش قرار دارند.
گوش داخلی : این بخش حلزون گوش ، اعصاب شنوایی و سیستم تعادلی را در خود جای داده است. آسیب به این قسمت می تواند علت سرگیجه باشد.
بسته به اینکه کدام بخش از گوش آسیب ببیند دو نوع کم شنوایی ممکن است رخ دهد
کم شنوایی انتقالی به وضعیتی گفته می‌شود که در آن امواج صوتی به خوبی از گوش بیرونی وارد می‌شوند، اما به دلیل مشکلی در ساختارهای گوش میانی و داخلی به خوبی از آنجا عبور نمی‌کنند. بنابراین، فرد مبتلا به کم شنوایی انتقالی ممکن است بتواند صداها را به خوبی دریافت کند، اما به دلیل کاهش قدرت و شفافیت صدا، نمی‌تواند آنها را به خوبی تفکیک کند.
معمولاً علل کم شنوایی انتقالی شامل عواملی مانند عفونت‌های گوش، انسداد لوله گوش، آسیب به پرده تمپان، بیماری‌های ارثی و غیره هستند. برای تشخیص کم شنوایی انتقالی، باید به یک شنوایی شناس مراجعه کرد و از طریق انجام آزمایشات و ارزیابی‌های مختلف، علت آن را تشخیص داد.
درمان کم شنوایی انتقالی بستگی به علت و شدت آن دارد. در بعضی موارد، مشکل می‌تواند با درمان عامل اولیه آن، مانند استفاده از آنتی‌بیوتیک برای درمان عفونت، حل شود. در موارد دیگر، استفاده از سمعک ممکن است به شما کمک کند تا صداها را بهتر بشنوید.
به علاوه، ممکن است پزشک شما توصیه کند که از بعضی روش‌های درمانی دیگر نیز استفاده کنید، از جمله:
کم شنوایی حسی عصبی به مشکلی اطلاق می‌شود که در آن سلول‌های شنوایی داخل گوش داخلی آسیب دیده‌اند. این مشکل معمولاً ناشی از خرابی در اجزایی از گوش داخلی است که مسئول انتقال صدا به مغز هستند. این خرابی ممکن است به دلیل علت‌های مختلفی از جمله عفونت، صدمه، آسیب، وراثت، استفاده از داروهای خاص، یا پیری که در اصطلاح پیرگوشی نامیده می شود رخ دهد.
علایم کم شنوایی حسی عصبی شامل این موارد می‌شود:
برای تشخیص کم شنوایی حسی عصبی، نیاز به مراجعه به متخصص شنوایی شناسی دارید. او ممکن است با استفاده از شنوایی سنجی، ایجاد تصاویر تشخیصی، و یا آزمایش‌های دیگر، بتواند برای شما تشخیص دقیقی بگذارد. درمان کم شنوایی حسی عصبی ممکن است شامل استفاده از سمعک ،پروتزهای شنوایی، داروها و یا در بعضی موارد جراحی باشد.
سمعک یک دستگاه الکترونیکی است که برای کمک به شنوایی افراد با مشکلات شنوایی از نوع حسی عصبی استفاده می‌شود. سمعک‌ها به کاربران کمک می‌کنند تا صداهای محیطی را به طور مناسبی شنیده و درک کنند. این دستگاه ها از طریق یک باتری قابل شارژ یا تعویض انرژی الکتریکی دریافت کرده و با استفاده از تکنولوژی‌های مختلفی مانند میکروفن، بلندگو و پردازشگر صوتی، صدا را تقویت و تمیز می‌کنند. سمعک‌ها می‌توانند به صورت داخل گوش یا خارج گوش باشند و با توجه به نیاز و شرایط کاربر، قابلیت تنظیم شدن دارند.
سمعک‌ها از نظر ظاهر به 2 دسته تقسیم می‌شوند:
سمعک‌ها بر اساس معیارظاهری دیگر خود به دو دسته تقسیم می‌شوند:
برای خرید سمعک به مراکز معتبر شنوایی مراجعه کنید.
