تا به حال به این فکر کردهای که چرا گاهی اوقات در قضاوت اینکه از کسی خوشت میآید یا نه دچار مشکل میشوی؟
روزها است که فکرم درگیر این موضوع است و درست در جایی که فکر نمیکردم، به پاسخم رسیدم.
خیلی وقتها ناگهان به پاسخ سوالمان میرسیم و یا پاسخ را در فیلم رندومی که در حال دیدنش هستیم پیدا میکنیم، اما این ماجرا اتفاقی نیست.
هنگام انجام دادن کار های روزمره ات، بدون اینکه بدانی، مغزت در حال پردازش سوالت هست و به همه چیز چنگ میزند، تا پاسخی که تو را دگرگون کند به تو تحویل دهد.
شاید تو مثل من، پاسخ ات را هنگام ورق زدن کتابی پیدا کنی که سال ها پیش خوانده ای.
آدمها مثل فیلم اند. ممکن است چند سکانس درخشان داشته باشند و تو ناگهان شیفته آنها شوی و همچنین ممکن است دیالوگ های حوصله سر بری داشته باشند که دلت بخواهد لپ تاپت را ببندی و ساعت ها سراغ فیلم مورد علاقه ات نروی. یا حتی ممکن است بعضی سکانسها نظر ما را به کل درباره آن فیلم تغییر دهند، درست مثل آدمها.
گاهی ممکن است نسبت به کسی احساس تنفر داشته باشی و دقایقی بعد دلایلی پیدا کنی که چقدر برایت ارزشمند است.
میتوانی ابعادی از شخصیت آدم ها را دوست داشته باشی و از ابعادی دیگر فرای باشی.
ممکن نیست احساساتی مطلق به کسی داشته باشی، چون آدم ها، شخصیت و رفتاری مطلق ندارند، تنوع احساسات تو به آنها طبیعی است.
پس احساساتت را عجیب و غریب ندان و به آنها اجازه زیستن بده.
_________________
✨🦋چنل تلگرام من: pnta_rh@