تعیین روش محاسبه قیمت برقکاری ساختمان از چالش های معمول بین کارفرما و استادکار می باشد. در نوشته زیر سعی کرده ایم روش هایی متفاوتی که بر اساس آن قیمت برقکاری ساختمان مشخص می شود فهرست کنیم تا کارفرما یا استادکار هر کدام از این روش ها را بنا بر تشخیص خود در پروژه ها مورد استفاده قرار دهند.
روش اول که بیشتر برقکارها و پیمانکارهای بزرگ به این طریق قرارداد می بندند، به این صورت است که پروژه را به صورت مترمربع از زیر بنای ساختمان قیمت گذاری می‌کنند، که این مبلغ در سال ۱۳۹۷ برای یک ساختمان مسکونی (با برقکشی کاملاً معمولی) برای هر متر مربع:
• بین ۵۰۰۰ تا ۶۰۰۰ تومان برای شهرهای کوچک
• بین ۶۰۰۰ تا ۹۰۰۰ تومان برای شهرهای بزرگ
• و بین ۹۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰ تومان برای تهران بزرگ قیمت گذاری می شود.
• برای ساختمان های اداری و تجاری و هتل ها که پیچیدگی کار بیشتر است این مبلغ می تواند تا متری ۲۵۰۰۰ تومان هم تعیین شود.
برای این مدل یک مثال می زنیم تا بهتر متوجه شوید، فرض کنید کارفرما یک ساختمان ویلایی ۱۰۰ متری دارد و از شما می خواهد که به عنوان یک برقکار، برای اجرای این پروژه قیمت بدهید. در این حالت هزینه اجرای کامل برقکشی این منزل مسکونی در یک شهر کوچک چیزی بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان می شود و برای یک شهر بزرگ بین ۶۰۰ تا ۹۰۰ هزار تومان. البته هزینه نصب لوسترها، هزینه نصب گوشی و پنل آیفون، هزینه نصب کولر آبی و آنتن روی پشت بام را باید جدا از این مبلغ حساب کنید. (تعداد هالوژن ها در این حالت نباید از ۱۰ عدد بیشتر شود)
این یک واقعیت عینی است که اگر کاری را بصورت کنتراتی به شخصی بسپارید، سرعت اجرای آن شخص در انجام آن کار چند برابر خواهد شد و شخص با عشق و علاقه بیشتری مشغول کار خواهد شد.
استادکار و کارفرما می توانند توافق کنند بعضی از کارها بصورت کنتراتی انجام شود. فرض کنید مالک یک ویلا می خواهد تعدادی پایه چراغ پارکی در محوطه ویلایش نصب شود. استادکار با خود حساب می کند که می تواند با یک شاگرد در مدت زمان ۲ روز، کانال های لازم را در محوطه حفر و تمام آن پایه چراغ ها را نصب کند؛ به همین خاطر می تواند به کارفرما بگوید که مثلاً من تمام این پروژه را به مبلغ ۴۰۰ هزار تومان برای شما انجام می دهم. خیلی از کارفرماها مایلند که به این صورت قرارداد ببندند، زیرا خیالشان راحت است که برقکار با سرعت بیشتری پروژه را تحویل می دهد.
روش سوم برای تعیین دستمزد استاد برقکار به این صورت است که وقتی مقدار کار کم است و کارها بیشتر بصورت خرده کاری و پراکنده هستند؛ برقکار در همان ابتدای کار نمی تواند تخمین بزند که این پروژه چه مدت زمان می برد. در این صورت برقکار می تواند بصورت روزمزدی یا ساعتی از کارفرما مزد بگیرد.
فرضاً مدیر یک ساختمان می خواهد دستی به سر و روی برق مجتمع بکشد. و کلیدهای خراب را تعویض و سنسورهای معیوب را تعمیر یا تعویض کند. ولی خودش هم نمی داند که چه تعداد از کلیدها، چراغ ها و سنسور حرکتی خراب شده‌اند. و احتمال دارد که در میان کار، بعضی چیزهای دیگر یادش بیاید یا مثلاً برای بعضی قسمت‌ها، چشم راه پله جدید نصب کند. در این صورت برقکار می تواند به کارفرما بگوید بصورت روزمزد برایش کار می کند.
یک مدل دیگر از روش های قیمت گذاری و تعیین هزینه سیم کشی ساختمان ، بصورت آیتمی است. از این مدل بیشتر برای پروژه های بزرگ مسکونی، یا اداری، یا تجاری و یا هتل ها استفاده می شود. به این صورت که مراحل انجام یک کار را به آیتم های خیلی ریز تقسیم می کنند و برقکار به ازای انجام هر مقدار از این آیتم ها مزد دریافت می کند. مثلاً برای هر متر شیار زنی ۷۰۰ تومان، برای نصب هر عدد قوطی کلید برق ۱۵۰۰ تومان، برای نصب هر متر لوله پی وی سی برق ۱۲۰۰ تومان، برای رد کردن هر متر سیم داخل لوله ها ۷۰۰ تومان، برای نصب هر کلید یا پریز ۴۵۰۰ تومان و برای نصب هر سرپیچ لامپ ۳۰۰۰ تومان اجرت می گیرند. این عددهایی که گفته شد برای هر شهر متفاوت است و اتحادیه برق و الکترونیک هر شهر وظیفه دارد که در ابتدای هر سال این قیمت ها را مشخص کند، که به آن نرخ نامه برق ساختمان یا فهرست بهای دستمزد گفته می شود.
شعله چیست؟ به تمام کارهایی که یک برقکار باید انجام دهد تا یک وسیله برقی، چه روشنایی و چه پریز، در یک قسمت از ساختمان روشن شود، اجرای یک شعله گفته می شود. مثلاً وقتی استاد برقکار یک قسمت را شیار می زند، آنگاه یک قوطی کلید را نصب می کند و برای آن لوله گذاری می کند و داخل این لوله، سیم رد می کند و در نهایت کلید و سرپیچ لامپ (پاتروم) را نصب می‌کند در واقع یک شعله را اجرا کرده است. یا مثلاً وقتی برقکاری شیار زنی می کند و بعد یک قوطی کلید را نصب می کند و برای آن لوله گذاری می کند و در داخل این لوله ها سیم رد می کند و در نهایت یک کلید دوپل و ۲ عدد سرپیچ لامپ را نصب می کند در واقع ۲ شعله را اجرا کرده است. پس در اجرای هر شعله تمام کارها از شیار زنی گرفته تا قوطی گذاری، لوله گذاری، سیم کشی و نصب کلید و سرپیچ لامپ برعهده برقکار است.
بد نیست بدانید که هر کدام از پریزهای تلفن، پریزهای برق، پریزهای آنتن، شستی زنگ، خودِ زنگ و هر کدام از فیوزهای داخل جعبه فیوز هم هر کدام یک شعله حساب می شوند. و کلید کولر استثنائاً ۳ شعله حساب می شود، چون ۳ کلید روی آن قرار دارد. دستمزد اجرای هر شعله در شهرهای مختلف متفاوت است.
برای بهتر متوجه شدن این قسمت بهتر است به پرسش و پاسخ های زیر توجه کنید:
اگر ۵ چراغ جدا از یکدیگر با یک کلید یک پل خاموش و روشن شود، چون کلید همه آنها مشترک است، در این حالت ما کلاً ۱ شعله داریم یا ۵ شعله؟ پاسخ: در این حالت ما ۵ شعله داریم، چون ۵ وسیله برقی مجزا از یکدیگر داریم.
فرض کنید که ما یک لوستر داریم که این لوستر ۱۰ عدد لامپ دارد و با یک کلید یک پل خاموش و روشن می شود. در این حالت ما کلاً چند شعله داریم؟ پاسخ: در این حالت ما کلاً 1 شعله داریم. ولی هزینه نصب لوستر که حدوداً ۵۰ هزار تومان است باید جداگانه حساب شود. علتش هم این است که ما با فشار دادن یک کلید یک پل تنها یک وسیله برقی را در یک نقطه مشخص روشن کرده‌ایم.
توجه: اگر برقکار بخواهد بجای یک سرپیچ لامپ معمولی یک مهتابی، آیفون، پنکه سقفی یا لوستر یا فن سرویس بهداشتی را نصب کند، قضیه فرق می کند و در این حالت باید برای نصب مهتابی، لوستر و فن دستمزد جداگانه بگیرد. ولی باقی مانده کار، یعنی نصب کلید، لوله گذاری و سیمکشی داخل لوله ها یک شعله حساب می شود.
البته روش «شعله ای» دیگر منسوخ شده و کمتر برقکاری بصورت شعله ای کار می کند. پیشنهاد می شود که چه استادکار و چه کارفرما از این روش استفاده نکنند زیرا علی رغم توافق اولیه معمولا بین استادکار وکارفرما اختلافاتی در محاسبه تعداد شعله ها به وجود می آید.
گردآوری شده از سایت آموزش برق
