فیلم بو ترسیده، سومین فیلم بلند از کارگردان آری آستر، به‌تازگی منتشر شده است و قابل تماشا می‌باشد. این فیلم داستان بو را به تصویر می‌کشد که توسط بازی واکین فینیکس اجرا شده است. بو، یک پیرپسر است که همواره با اضطراب دست و پنجه نرم می‌کند و در یک محله کثیف و جنایت‌زده زندگی می‌کند. او قبل از تولد، پدر خود را از دست داده و زیر نظر مادرش بزرگ شده است.
بو ترسیده، در واقع نسخه بلند و پرداخت شده‌ی فیلم کوتاهی است که آری آستر در سال ۲۰۱۱ ساخته بود. در آن نیز، بو در روز سالگرد درگذشت پدرش به خانه‌ی مادری برمی‌گردد و دزدیده شدن دستکش و اتفاقات دیگر باعث تعویق این خواسته می‌شوند.
از همان سکانس آغازین، موقعیت برای ما شرح داده می‌شود. بو در اتاق روان‌کاوش قرار دارد. فیلم در ابتدا نشانه‌هایی را برای مخاطبان فراهم می‌کند تا رابطه بو با مادرش قابل فهم شود. در همان لحظه که بو در اتاق روان‌کاوش به گوشی زنگ می‌خورد، او در مرددی قرار دارد که آیا جواب تماس مادرش را بدهد یا خیر.
توصیفی که روان‌کاو ارائه می‌دهد نیز در این بین بسیار مهم است. مجدداً به چاهی اشاره می‌شود که در گذشته آب ناسالمی داشته است. پیغام صوتی از مادر، به بو کمک می‌کند تا هویت خود را شناسایی کند. تأکید چندباره مادر در پایان پیغام بر "دوست‌داشتن" بو، ممکن است نشانه‌ای از کنترلی باشد که او بر او دارد. این نوع کنترل، نوعی از حس عذاب وجدان را برای بو به همراه می‌آورد. بو احساس گناه می‌کند که مادرش نیست و یا چند ماهی است که به او سر نزده است.
پیشتر، در سکانس مقدمه، جایی که شاهد لحظه به دنیا آمدن بو هستیم، به اختصار به یک مشکل در لحظه تولد او اشاره می‌شود. واکنش‌های مادر نیز بسیار قابل توجه است. سؤال‌ها و نگرانی‌های پی‌درپی او در این لحظه، اولین نشانه‌های همان کنترل‌گری است که درباره آن صحبت کردیم. مادر سؤال می‌کند که چرا بو گریه نمی‌کند یا نفس نمی‌کشد و سایر موارد مشابه. این سکانس، به‌طور جداگانه از پرداخت کوتاه و گذرا به شخصیت مادر، احتمالا به مشکلی اشاره گذرا در شخصیت بو از آغاز زندگی او است.
محله‌ی زندگی بو، جایی که به‌صورت مستقیم بعد از سکانس روان‌کاوی با آن روبرو می‌شویم، بسیار جالب‌توجه است. این محله پر از ناهنجاری‌های اجتماعی است و مملو از شخصیت‌ها و کاراکترهای عجیب و غریب و رخدادهای غیرعادی است. تصویری دژستانی از شهر. تصویری که در ادامه با ورود بو به آپارتمان محل زندگی خود، کامل و جامع‌تر می‌شود. ساختمانی کثیف و نیمه ویران و ارزان در چنین محله‌ای، با منابع کم و مشکلات فراوان. می‌توان گفت این تصویر غیرمعمول از محیط زندگی بو، نشانگر ذهنیت او نیز است. یک ذهنیتی که در مقابل هرچیزی اضطراب و ترس دارد و نمی‌تواند به هیچ چیزی اطمینان کند.
