در لیست کتاب های رایگان طاقچه،یه کتابی به چشمم خورد به اسم هرکه ایمانش، امیدش بیشتر.
محتوای اصلی کتاب این بود که اگه همیشه به خداوند توکل کنی و این باور رو داشته باشی که برنامهریزی خداوند برای تو خیلی بهتر از برنامهریزی خودت برای زندگیته دیگه هراتفاقی هم که بیفته گرد اندوه و غم بر چهرت نمیشینه چون باور داری که همه چیز تحت کنترله و همیشه بهترین چیزها برای تو رخ میده.حتی ممکنه اتفاقی بیفته که فکر کنی شر مطلقه درحالی که حکمت بزرگی در پشت این اتفاق باشه که ما از درکش عاجز باشیم.
خداوند در جای جای کتابش بارها و بارها تاکید و اشاره کرده که از رحمت من ناامید نشید،حتی اگه غرق در گناه و آلودگی باشید من شمارو میبخشم و حتی اعلام میکنه که دوستتون دارم.
بهش فکر کنید... شما گناه کردید اما بعد توبه اون دوستون داره و بیشتر بهتون عشق میورزه به جای اینکه انتقام بگیره یا تنبیهتون کنه!
در جای جای قرآن از این آیات زیاد به چشم میخوره اما خداوند همه این آیات رو برای چی بیان کرده؟!
فقط یک نکته مهم مدنظره:
امید برای انسان مثل بنزین برای خودرو ماشینه،اگه ماشین بنزین نداشته باشه حرکت نمیکنه و انسان بیامید هم بی حرکت باقی میمونه.
درواقع با تغییر امید آدمهاست که سرنوشتشون هم تغییر میکنه...شما به هرچیزی و هرکسی که امید ببندید مسیر زندگیتون در جهتی پیش میره که بهش تکیه میکنید و امید دارید.اما نکته اساسی و مهمی که توی این کتاب بهش اشاره شده بود،این بود که انسان های باایمان که تنها به خداوند تکیه میکنند و همه اتفاقات زندگیشون رو طرح و برنامه ریزی شده از سمت پروردگار عالم میبینن دیگه اندوه و غم و ناراحتی هرگز بهشون غلبه نمیکنه و امیدشون رو از دست نمیدن.
نکته اساسی و مهمی که باید بهش دقت کنیم اینه که هرچیزی که در عالم هستی و در زندگی ما رخ میده مایه امتحان ماست.
یک روز خداوند با شادی و ثروت امتحانت میکنه و روزی دیگه با فقدان و مرگ و بیماری میخواد واکنشت رو ببینه. انسانی که در هرحالتی باور داشته باشه که دنیامحل گذره و هیچ چیزی در این دنیا باقی نمیمونه سختی های زندگی هم اونو از پا درنمیاره و نشاطش رو ازش نمیگیره.
اهل بیت ما علیهم السلام با اینکه سختی های بی شمار زیادی رو در زندگیشون تجربه کردن و امتحانات سختی ازشون گرفته شده هرگز نشاط زندگی رو از دست ندادن و با روی خندان و امید بزرگی در دل به زندگی زیبای خودشون ادامه دادن.این قدرت درواقع از ایمان زیاد به خداوند نشات میگیره از اعتماد و باور قلبی به خداوند قادر و مطلقی که حواسش به همه چیز هست و صابران رو در بین بندگانش بیشتر از همه دوست داره.
حاج آقای پناهیان در یکی از سخنرانیهاش میگفت:
مردم جامعه ما وقتی برای کسی بلای بزرگی پیش میاد،دلشون میسوزه! میگن بیچاره رو ببین باید چه بلایی رو تحمل کنه!
اما اگر ایمان و باور قلبی حقیقی در جامعه دینی وجود داشته باشه،مردم به جای دلسوزی به فرد مورد امتحانقرارگرفته شده غبطه میخورن!
باید به جای دلسوزی گفت: جانم به ظرفیتی که داری! با این ظرفیت خداوند تورو امتحان میکنه.ظرفیتی که به خیلیها داده نشده.
به قول معروف« هرکه در این بزم مقربتر است جام بلا بیشترش میدهند»
بنابراین اگه دارید با سختیهای زیادی در زندگیتون دست و پنچه نرم میکنید،به جای اینکه ناراحت باشید و گرد اندوه و غم روی صورتتون بشینه،خوشحال باشید که به حال خودتون رها نشدید و خداوند شمارو لایق دونسته که امتحانتون کنه! :)
باور کنید خیلیا به حال خودشون رها شدن و خیلی وقته ازشون امتحانی گرفته نمیشه😉...ان شاءالله که خدا حسابی حواسش به هممون باشه.🙃
امیدوارم از پس تکتک امتحانات زندگیتون با سربلندی و موفقیت بیرون بیاید🌱🦋
