سلام:)
حتما همه شما با نگاه کردن به آسمون شکل های مختلف ابری که پدید میاد رو دیدید گاهی شبیه آدمن برخی اوقات شبیه ماشین و گل و میوه....
هرروز و هر لحظه با حالت های جدید در حال حرکت کردن در آسمونن
بعد نمایش خودشون ناپدید میشن و دوباره رنگ عوض میکنن
ابرای پشمکی خوشگلی که به آسمون زیبایی دوچندانی بخشیدن و هرروز میتونن به حالت های مختلفی باشن
یه روز حالشون خوبه و با سرعت برق و باد در حال حرکت از این ور آسمون به اون ور آسمونن
یه روز دلشون میگیره اما حوصله گریه هم ندارن اما با نگاه به آسمون متوجه میشی که بدجوری اعصابشون خورده
یه وقتایی هم بدجوری میزنن زیر گریه طوری که ما انسان ها از روی زمین هم متوجه دل شکستگیشون میشیم
البته گاهی اوقات این گریه ها ممکنه از سر خوشحالی و شادی هم باشه
گاهی باهم دعوا میکنن طوری که از شدت صدای دعواشون ما انسان ها هم دچار ترس و دلهره میشیم
بعضی روز ها هم بار و بندیلشون رو میبندن و ناپدید میشن
کلا دوست ندارن خودشون رو نشون کسی بدن بنابراین توی آسمون دیده نمیشن:)
حالا که اینطوری بهش نگاه میکنم میبینم که ابرا هم مثل ما انسان ها ماجراها دارنا؟!
بعضیاشون خیلی بزرگن و بعضی ها خیلی کوچولو
بعضی ابرا ترجیح میدن کنار بقیه بمونن و با جمع حرکت کنن و برخی دیگه جدا میشن و تنهایی حرکت کردن رو حتی اگه به بهای نابود شدنشون باشه ترجیح میدن
روزانه ابرای خیلی زیادی از توی آسمون ناپدید میشن
فقط کافیه یه نگاهی به آسمون بندازی و پنج دقیقه بعد میبینی که شکلش کاملا تغییر کرده
واقعا اینا نمیتونه نشانه ای باشه برای ما انسان ها که به چیزی دل نبندیم چون هیچ چیزی در این دنیا پایدار نیست؟
هیچ کس توی دنیا به اندازه حضرت علی ع به حکمت حرکت ابرا و گذرابودن اونا پی نبرده:)
همون آسمونی که یه روز حضرت علی علیه السلام با چشمای خوشگلش بهش نگاه میکرد همون آسمونیه که ما الان سعادت تماشا کردنش رو داریم.
وقتی بهش خوب فکر میکنم میبینم ما انسان ها هم کاملا به مثابه ابرای توی آسمونیم
چطوره که ابرای خوشگل و پربرکتی باشیم تا چهره دنیا رو قشنگ تر کنیم؟!
چون کسی از ما باقی نمیمونه همونطور که ابرا یه روزی دیده مشن و یه روز ناپدید:) کسی ابرا رو به خاطر نمیاره همونطور که ما بعد از مرگ به دست فراموشی سپرده میشیم
اما اگه یه ابر کوچولوی خوشگلی رو برای چند لحظه توی آسمون ببینی و حالت رو خوب کنه...رسالت اون ابر به اتمام رسیده و حالا میتونه با خیالی آسوده ناپدید بشه الی الابد.
سلام ابرای کوچولوی هم دوره من:) 50 سال دیگه یا 20 سال دیگه یا شاید فردا دیگه همدیگه رو نبینیم اما ارزش تجربه زندگی رو داره مگه نه؟!
