عبور می کنم
هر روز
از کنار نیمکت های خالی پارک
به امید اینکه
شــــــ ـا یـــــــ ـد
کـــــــــــســــــی
روی نیمکت
انتظارم را بکشد
مثل زمانی که می کشید کسی
انتظارم را،
ولی وقتی به آنجا می رسم
نیمکت خـــــــالیست
.
.
.
وانمود می کنم
دیــــــــــــــــــــر کرده ام!
?
پ.ن:وقتی نیستی،نیستی دیگه! حالا اگه من خودمو به زمینو زمان هم بزنم..... باز هم نخواهی بود...!
پس منم زهرخند می زنم تا اگه احیانا هستیو قایم شدی؛لجت دربیاد!!!!:)
ای کاش.....
کافیه پای صحبت چند انسان میانسال یا مسن بشینیم و اونا آنقدر صداقت و شجاعت داشته باشن که از اشتباهاتشان بگن. خیلی زود متوجه می‌شیم که فهرست حسرت‌ها و پشیمانی‌ها برای بسیاری از انسانها، طولانی‌تر و دردناک‌تر از فهرست دستاوردها و موفقیت‌هاست.
جنبه‌ی دردناک‌تر ماجرا هم اینجاس که اونا، عموماً حسرت چیزهایی رو میخورن که به دست آوردنشون آنقد دشوار نبوده یا اینکه برای آنچه به دست آوردن، بیشتر از آنچه می‌ارزیده هزینه کردن
....................................................................................................
ای کاش...بیش از حد به حرف مردم اهمیت نمیدادیم
ای کاش...از انجام دادن کارای جدید نمی ترسیدیم
ای کاش...وقتمونو واسه کسایی ک لیاقتشو نداشتن هدر نمیدادیم
ای کاش...اون روز ک عصبانی بودیم از فضای مجازی فاصله میگرفتیم...اون روز شاید قلب خیلیا رو شکسته باشیم:)
ای کاش...حداقل یه قدم در مسیر کاری ک فکر میکردم غیر ممکنه برمی داشتم
ای کاش...دوستمون حداقل انقدر بهمون اعتماد داشت ک بهمون راستشو بگه
ای کاش...دوستمونو تحقیر نکنیم..قلبشو نشکنیم...بعد بگیم شوخی بودع:)
ای کاش...تا فرصتش بود "زندگی" میکردیم
ای کاش... ای کاش ها نبودند
