درخت گردو مخاطب که ما باشیم را با خود به زمانی میبرد که منطقه سردشت درگیر فاجعه ای سهمگین یعنی بمباران شیمیایی
شده بود و اساس داستان سرایی فیلم درخت گردو بر پایه واقعیت بنا نهاده شده
ما قصه ی تلخ شخصی واقعی به اسم قادر مولان
پور را میبینیم که پیمان معادی نقشش را در فیلم بازی میکند فرم روایی فیلم را می توان قابل قبول دانست چرا که در ابتدای فیلم در زمانی به سر میبریم که قادر مولان پور در سال ۱۳۹۵ فوت شده و سپس به زمانی در گذشته یعنی ۱۳۶۶ میرویم درست زمانی که بمباران شیمیایی رقم میخورد در نهایت پس از فهم اتفاقاتی که برای این شخص افتاده مجدد به زمان حال یعنی لحظه فوت این کاراکتر بر میگردیم درخت گردو از حیث داستانی اثری جریان ساز نیست اتفاقا درخت گردو قصه سر راست و کاملا قابل پیش بینی دارد اما هدف کارگردان این نبوده که صرفا شرح حال مولان پور را روایت کند بلکه میخواسته زجری که قادر کشیده را به بیننده منتقل کند فیلم در القای چنین حسی به شدت موفق عمل می کند با این حال تدوین فیلم می توانست بهتر باشد ما این اثر را در مدت زمان کمتری تماشا میکردیم به عبارتی دیگر یک سری از سکانسها بیش از اندازه کش می آیند در حالی که اثرشان را روی بیننده زودتر از موعد گذاشته اند
پیمان معادی در نقش قادر می تواند کاری کند تا مخاطب با تک تک لحظاتی که این شخصیت جلوی دوربین قرار دارد ارتباط برقرار کرده و با او همدردی کند دردها عواطف تلخ و صد البته حس انزجار قادر از حوادث رخ داده را پیمان معادی با یک دوز بسیار زیاد اما باورپذیر به بیننده تحمیل میکند این حس تلخ را نه تنها دریافت میکنیم بلکه از طرفی احساس می کنیم قادر را سالیان سال است که میشناسیم این حس را باید مدیون سکانسهای ابتدایی فیلم در زمان گذشته بدانیم که مهدویان به خوبی نشان می دهد که قادر
مولان پور میتوانسته چه زندگی شاد و مفرحی داشته باشد
مهمترین مولفه فیلم درخت گردو سکانسهایی است که قادر مولان پور در کنار درخت گردو حضور دارد درختی که هر بار جلوی دوربین آن را میبینیم به شدت متاثر و ناراحتمان میکند درست زمانی که فکر می کنیم این فیلم دیگر نمیتواند بیشتر از این حالمان را دگرگون کند کارگردان از ابزارهایی بهره میبرد که مجدد روحمان را تلطیف میکند گفت وگوی قادر مولان پور با راننده ای که دلش نمیخواسته به خاطر یک انتقال جسد به سردشت برود و نمایش فلش بکی از زندگی شاد و خوشحال قادر تنها دو مورد از چیزهایی است که می تواند اشکمان را در بیاورد اوج نگاه مهدویان به فاجعه سردشت را میتوان در نماهای پایانی فیلم خلاصه کرد که تک درخت گردوی داستان در برف پوشیده شده و برداشت کارگردان از قصه مولان پور به صورت
خلاصه بیان میشود
فیلم درخت گردو محصولی است متاثر کننده و غم انگیز که فاجعه بمباران شیمیایی سردشت را با تصویرسازی اصولی و بازی درخشان پیمان معادی به خوبی به تصویر می کشد با این حال چند ایراد جزئی در تدوین موجب می شود تا
نتوان درخت گردو را یک شاهکار قلمداد کرد
